καλημέρα boys,
Όπως σας έλεγα οι ρητίνες αργούν να σκηρύνουν τώρα το χειμώνα, οπότε η διόρθωση που έκανα στο κοντάκι μου δεν τριβόταν ακόμη.
Οπότε αποφάσισα να καταπιαστώ με τον ευθυγραμμιστή βολής για το ελαφροτούφεκό μου. Λόγω μικρής διαμέτρου αεροθαλάμου και κάνης δεν μου ταίριαζε στο μάτι να φτιάξω κάτι χοντρό, ας πούμε 30-35 mm, άλλωστε το τουφεκάκι μου είναι ήδη πολύ ήσυχο, οπότε κατέληξα σε ευθυγραμμιστή με εσωτερική διάμετρο σωλήνας 22 mm (~ 24 mm εξωτερική...)
Με συνοπτικές διαδικασίες, βασισμένος μόνο και μόνο σε αισθητικούς λόγους (να ταιριάζει με το υπόλοιπο λεπτεπίλεπτο καμάρι μου...
) αποφάσισα και το μήκος του εξαρτήματος που είναι περίπου 13 εκατοστά...
Σε ένα κομμάτι μαύρο 25άρι acetal έκανα στον τόρνο. πολύ προσεκτικά κεντραρισμένη, μια τρύπα 6 mm, με μακρύ τρυπάνι (δεν είχα 5.5 mm μακρύ τρυπάνι δυστυχώς και βαρέθηκα να κολλήσω μια προέκταση σε ένα...). "Κέντρο" στην τρύπα αυτή έκανα στο ένα άκρο, μια πατούρα 30 mm βάθος και 14.7 mm διάμετρο. Μέσα στην πατούρα αυτή πρεσσάρισα το μαμίσιο βιδωτό άκρο της κάνης... Θα μπορούσα να έφτιαχνα ένα μακρύ μπρούτζινο σπείρωμα Μ10x1.0, αλλά δεν βρήκα τέτοιο κολαούζο στα ντόπια μαγαζιά και θα έπρεπε να περιμένω τρεις μέρες να μου έρθει από την πρωτεύουσα, οπότε άκυρον...
Το μαμά άκρο έγινε κυριολεκτικά ένα σώμα με το acetal και το σημαντικότερο, κεντράρισε άριστα στην κάνη του μικρού μου artemis...
Έδεσα κέντρο-κέντρο το acetal στο τορνάκι μου και το κατέβασα στα 22 mm. Έκανα και μια πατούρα μπροστά, για ένα o-ring που θα συγκρατεί την εξωτερική σωλήνα του εξαρτήματος στην θέση της...
Κάνοντας κάποιες τρύπες αρχικά, με ένα φρεζάκι στο dremel, διαμόρφωσα στο χέρι σε κάνα μισάωρο ένα monocore εσωτερικό, με τέσσαρους άνισους σε όγκο θαλάμους, με τον πρώτο να είναι σαφώς μεγαλύτερος από τους άλλους...
Σε ένα "ανθρακονημάτινο" τουφεκάκι αξίζει και μια χειροποίητη ανθρακονημάτινη σωλήνα στο μουγκαφωνικό του σύστημα... Με προσοχή εμπότισα με ρητίνη και -ένα ακόμα- πινελάκι, ένα ύφασμα (plain 160 gr/m2, ίδιο με του κοντακιού...) και το τύλιξα προσεκτικά, για να μην χαλάσω τα "νερά" του υφάσματος, έξι-εφτά στροφές γύρω από έναν κερωμένο αλουμινοσωλήνα εξωτερικής διαμέτρου 22 mm...
Το εξαέρωσα "πατώντας" το με λίγη μονωτική ταινία και το άφησα στη ζέστη του σπιτιού, όλο το βράδυ...
Το ξεκαλούπωσα σήμερα το πρωί, οπότε και απέκτησα ένα πολύ ανθεκτικό και πανάλαφρο ανθρακονημάτινο εξωτερικό σωληνάκι για το ησυχαστήρι μου...
Κομμένο στο σωστό μήκος και κατεβασμένο στην σωστή εξωτερική διάμετρο, θα μείνει κάτω από 9 γραμμάρια, οπότε το συνολικό βάρος του ευθυγραμμιστή μου θα είναι στα 40 σχεδόν γραμμάρια...
Θα το τελειώσω και θα το εκτιμήσω ηχητικώς και βλητικώς το απόγευμα, αν προλάβω...
Χτες παρέλαβα μέσω speedex, το Γερμανικό πακέτο βοηθείας...
Νόμιζα πως μου στείλανε κατά λάθος κάνα ζευγάρι παπούτσια, όμως μέσα σε άφθονο αφρώδες υλικό συσκευασίας ήταν ο ρεγουλατόρος και η μπροστινή τάπα για το τουφεκάκι μου...
Με χαλάει λίγο που το οργανάκι λέει Diana, αλλά τι να κάνουμε... Παρατηρήστε ότι η πράσινη περιοχή για το Diana stormrider είναι 200 bar, ενώ για το artemis η πράσινη περιοχή είναι 220 bar...
το regulator του altaros συνοδεύεται από τον αλουμινένιο "σπρώχτη" και από ένα σετάκι ανταλλακτικά o-rings...
και είναι σχεδόν 71 γραμμάρια...
Ήρθε ρυθμισμένος στα 100 bar και εκεί σκοπεύω να τον δοκιμάσω αρχικά...
Η μπροστά τάπα-quick fill-μανόμετρο ζυγίζει κάτω από 50 γραμμάρια...
Δεν πρόλαβα να μετρήσω το plenum και τον συνολικό όγκο του altaros, αλλά θα το κάνω το απόγευμα για να δω πόσος όγκος αέρα παραμένει προς χρήση μετά την τοποθέτησή του...
Αυτά προς το παρόν...
see you later alligators...
Η αβάσταχτη ελαφρότητα...