σαβουροτουρκογυφτόφτυαρον, αντικραδασμικόν το Δυτικόν ...Ο καλύτερος τρόπος λοιπόν για να ξεκολλήσεις κάποιον μπουκαλάκια από τα πισιπιά είναι τελεσίδικα ένα recoilless ελατήριο. Όσο πιο δυνατό, τόσο καλύτερα μάλιστα ...
Ρώταγα τον Πιπ αν τα "γκρουπάκια" μου με το πράμα να κλωτσάει σαν στριμμένος παλιογάιδαρος είναι καλά και με έβαλε στον πάγο.
Τώρα πάει σχεδόν τρύπα-τρύπα με τα ανοιχτά και βιαζόμουνα να προλάβω το φως κιόλας. Μιλάμε με κάνει σκοπευταρά, εμένα το γκαβάδι
Και επειδή απ' ότι έχω δει είναι must, πατάς την σκανδάλη και το 4.5άρι βληματάκι ακουμπημένο στο ξύλο του κοντακιού παραμένει ακλόνητο στην θέση του
Λοιπόν παίδες από το δεύτερό μου recoilless είμαι κατενθουσιασμένος. Και από το πρώτο είμαι, το θεωρώ μάλιστα πολύ "προχώ", αλλά είπαμε περιμένετε να χειμωνιάσει να έχω χρόνο.
Επι του θέματος τώρα, η κρυφή πίσω βίδα του ελαφρά τροποποιημένου μαμά υποφυλακτήρα είναι αυτή:
Προσοχή θέλει μπας και σου στριμώξει στο όπλισμα κανένα απρόσεχτο δάχτυλο η αψίδα του ωστηρίου όπλισης. Ένα μικρό φάγωμα 5-6 χιλιοστά χρειάστηκε η σχισμή του κοντακιού που υποδέχεται το ωστήριο, γιατί στην πίσω θέση έβρισκε:
Ερχόμενο πίσω το block υπάρχει κίνδυνος να σου κόψει κάνα δάχτυλο η γωνία του πλαστικού οδηγού της ασφάλειας. Λίγο στρογγύλεμα και στις δυο γωνίες με το dremel και όλα ΟΚ. Οι γείτονες πάντως χρησιμοποίησαν το φτηνότερο ever πλαστικό (γτπ μιλάμε, με το που ακουμπάς το γυαλόχαρτο-βαρελάκι λειώνει ...) για δείτε τη μια φτιαγμένη και την άλλη ακόμα τετράγωνη:
Στις παρακάτω δυο κακοεστιασμένες είναι η μπροστά και η πίσω θέση της σκανδάλης μέσα στον υποφυλακτήρα. Διαδρομή ακριβώς 18 mm:
ΤΟ (ανώνυμο ακόμα) ΚΑΜΑΡΙ ΜΟΥ: (θα ξαναβάλω το λαστιχένιο butt, μόνο και μόνο για το μήκος, μιας και είμαστε λελέκια ...)
Στις παρακάτω τέσσαρες φωτό φαίνεται και ο τελικός ανοξείδωτος εξάρης πείρος, γυαλιστερός, με τα κεντράκια του για να λύνεις το όπλο:
Το χρώμα του εποξικού συγκολητικού δεν ταίριαξε με το Τούρκικο ξύλο που παρεμπιπτόντως έχει ωραία νερά:
Εδώ φαίνεται από κοντά το ένα button της μπροστινής γλύστρας με το γρασάκι του (ότι βρήκα έβαλα, νομίζω ένα θαλάσσης !!!):
Λίγες ακόμα σκόρπιες σκέψεις για το καμάρι μου. Τα 18 χιλιοστά διαδρομής αποδείχτηκαν αρκετά για τη δύναμη και το βάρος του 99αριού, μιας
και σχεδόν σε όλες τις βολές δεν τερματίζει πίσω, αλλά αφήνει περίπου ένα ολόκληρο χιλιοστάκι διαδρομής ανεκμετάλλευτο.
Λέω κάποια στιγμή αυτό το χιλιοστάκι να το χρησιμοποιήσει ένα άκοπο ΤΙΤΑΝ ν. 6 Είπαμε, το χρώμα του εποξικού συγκολλητικού για τα buttons της μπροστά γλίστρας δεν πέτυχε και ξεχωρίζει από το ξύλο, αλλά στα φρύδια μου !!!
Α, ΔΕΝ την έκαψα την τσιμούχα με την συγκόληση λέμε ... το 'πνιξα στο νερό με το πατσαβούρι ...
ΔΕΝ ΚΟΥΝΙΕΤΑΙ ΜΙΛΑΜΕ,
ΔΕΝ ΚΟΥΝΙΕΤΑΙ Σε δυο τελευταίες τουφεκιές ελέγχου διάτρησης (16άρι σκληρό άσπρο κοντραπλακέ) το πράγμα πέρασε αέρα, ενώ πρίν απλά φούσκωνε από πίσω. Σκέφτομαι ότι κανονικά θα 'πρεπε να είναι λίγο πιο αργό, αλλά είμαι κουρασμένος και μπορεί να σκέφτομαι μακακίες ... Δεν έχω χρόνη γμτ (είναι στο μεσοπρόθεσμο κι αυτός
)
ΥΓ. άντε τώρα να το τρίψω, να κάνω ψάθα και να το βάψω να μη λερώνει
ΥΓ 2. ζητείται δανεικός ψαθολόγος για δυο-τρεις μέρες, δε με νοιάζει να είναι ίδιος με την μπροστινή ...
ΥΓ 3. Πρέπει να κόψω ειδικό κονδύλι για αγορά FTT !!!