Στην αέναη, (έχουμε ξεφύγει λέμε)... αναζήτηση των ιδανικών εξαρτημάτων βελτίωσης για τα αεροβόλα μας, οι δοκιμές δε σταματούν ποτέ.
Στην περίπτωση λοιπόν, ενός πολύ ισχυρού ελατηρίου σε συνδυασμό με πιστόνι με άξονα, ο πλαστικός οδηγός κρίνεται ανεπαρκής και υπόκειται σε στρεβλώσεις.
Μια λύση είναι να κατασκευάσουμε μεταλλικό οδηγό. Όμως εκεί έχουμε τις ενδεχόμενες τριβές μεταξύ μετάλλου με μέταλλο, καθώς και αυξημένο ήχο λόγω συντονισμών.
Τι θα λέγατε όμως αν κάναμε έναν συνδυασμό των δύο αυτών υλικών?? Αυτά σκεφτόμουν και εγώ και προβληματιζόμουν, και τελικά κατέληξα σε κάτι τέτοιο...
Έναν μεταλλικό οδηγό (στο κέντρο) επενδεδυμένο με πλαστικό (σαν χιτώνιο) απο πάνω.
Τορνιρισμένο στην άκρη του με μηδενικές ανοχές, ώστε να κουμπώνει στη σκανδαλοθήκη.
Με μια πάρα πολύ λεπτή ροδέλλα απο πλαστικό ανάμεσα. Ώστε να δημιουργείται η ελάχιστη τριβή μεταξύ των υλικών και να δουλεύουν σαν ρουλεμάν.
Και φυσικά με τα υπόλοιπα εξαρτήματα, απόλυτα γυαλισμένα και ταιριασμένα.
Το αποτέλεσμα μάλλον δικαιώνει την αναζήτηση και την προσπάθεια, με ένα ταχύ, κοφτό και απόλυτο....τούφ!