Καλώς ήρθατε στη WFKS!!!

Μου καρφώθηκε λοιπόν πριν από κάμποσο καιρό η ιδέα να στήσω ένα αξιοπρεπές ελατήριο με κοντάκι bullpup και μηχανισμό recoilless… Να δηλώσω εδώ ότι δεν κυνηγάω στη στεριά από το 1994, που πέθανε σε βαθιά γεράματα η χοντρούλα, ασπροδόντα γκέκα που μου έκανε για χρόνια παρέα, οπότε και έκοψα σπαθί και το λαγό, μιας και τα φτερωτά τα είχα κόψει από τα μέσα των eighties και ποσώς με ενδιαφέρει ποιος και γιατί πρωτοέφτιαξε τα bullpup…

Προφανής -και μοναδική- επιλογή του κοντού κοντακιού (και της «προωθημένης» ως εκ τούτου  θέσης της λαβής και της σκανδάλης σε σχέση με το block) είναι ένα side lever όπλο.
Μοναδική επίσης επιλογή λόγω οικονομικής δυσπραγίας, είναι η Κινέζικη προέλευση του πειραματόζωου.

Επειδή όλο και κάποιος άλλος θα έχει σκεφτεί ή φτιάξει κάτι σχετικό, μια ενδελεχής διαδικτυακή έρευνα με έφερε μπροστά σε (δυο) κατασκευές bullpup κοντακιών για BAM 30-1 του ίδιου -μάλλον Ρώσου-, που απλά επιβεβαίωσαν το εφικτό του εγχειρήματος. Κοντάκια bullpup βρήκα να έχουν φτιαχτεί και για τα απλά (όχι recoilless) side levers της DIANA, είτε όμως δεν παράγονται πλέον (ginb.it) είτε είναι ας πούμε custom Ιρανικά, που δεν τα κατέχω…

Στο ψητό λοιπόν: αγοράστηκε καινουργές ένα BAM 30-1, που μετά από δυο βολές (2, μετρημένες, λέμε) λύθηκε στα εξ ων συνετέθη, έγινε bullpul και recoilless, ενώ ταυτόχρονα βελτιώθηκε οπουδήποτε ήταν εφικτό, χωρίς πουθενά να ξεφύγω οικονομικά, μιας και όπως είπαμε (γ@μώ τους σεισμούς και τον ΕΝΦΙΑ τους μέσα) ΔΕΝ περισσεύουν…

Περιληπτικά οι επεμβάσεις ήταν οι εξής:

•   Τροποποιήθηκε η λάμα του antibear trap, κόβοντας το τελευταίο προς τα πίσω «σκαλοπάτι» και αντικαθιστώντας το με ένα κάθετο ανοξείδωτο πειράκι 2 mm, που “στοπάρει” τη λάμα στη σωστή θέση, οπότε και «μεγάλωσε» σε διαθέσιμο μήκος ο χώρος της σκανδάλης.

•   Στρογγύλεψαν και γυαλίστηκαν διεξοδικά (με dremel και αλοιφή σε σχοινάκι) τόσο η είσοδος όσο και η έξοδος της κάνης (και πριν και μετά το κόψιμο της, δυστυχώς).

•   Κατέβηκε στον τόρνο του φίλου μου του Ραλλάτου μιας και το δικό μου τορνάκι είναι νιάνιαρο, η κάνη μέχρι τα 15 mm διάμετρο (από 18 που ήταν στο κυρίως μήκος της, ενώ 15 mm ήταν το μπροστινό κομμάτι της) σε όλο το μήκος, οπότε και ελάφρωσε σημαντικά, ενώ για αισθητικούς και μόνο λόγους, κόπηκε με το σβουράκι το κομμάτι από την πατούρα και εμπρός, αφήνοντας τελικό μήκος κάνης 37.5 cm. Ο Πιπ είπε όχι, αλλά άργησε να απαντήσει και την είχα κόψει ...

•   Στην εμπρός πλευρά της κασέτας της σκανδάλης αποφάσισα να τοποθετήσω μια επιπλέον Μ3, σκουληκόβιδα ρύθμισης. Αυτή αποδείχτηκε πολύ σημαντική προσθήκη, μιας και ρυθμίζει επακριβώς το πόσο πολύ εμπλέκονται οι δυο μοχλοί (σχαστηρίες) της σκανδάλης. Με κατάλληλη ρύθμιση της υπάρχουσας βίδας (αυτή με το «ίσιο» κεφαλάκι αντικαταστάθηκε με μια σκουληκόβιδα Μ4, η μαμά μπροστινή δεν χρειάζεται πλέον και μπορεί να αφαιρεθεί) η σκανδάλη απέκτησε μηδενικού μήκους πρώτο στάδιο (διαβάστε παρακάτω, στην παράγραφο της ντίζας μεταφοράς κίνησης στην σκανδάλη για αυτήν την επιλογή) και ελαφρύ και ακριβές δεύτερο. Σημειώνω ότι γυαλίστηκαν προσεκτικά με το χέρι, όλες οι επιφάνειες στα σημεία επαφής, μέχρι 2000αρο υγρό ντουκόχαρτο. Όλα τα κομμάτια της σκανδάλης σκληρύνθηκαν θερμικά με ψύξη σε λεπτόρευστο λάδι και στην συνέχεια αφού τρίφτηκαν με ντουκοχαρτάκι για να «ασημίσουν», έγινε επαναφορά (ανόπτηση) για να μείνουν ελαστικά.

•   Στρογγύλεψε και γυαλίστηκε προσεκτικά το κεφάλι της πίσω επιπλέον ασφάλειας που ενεργοποιείται από τον (ανοιχτό) μοχλό όπλισης, μιας και όπως ήταν κοφτερά κατεργασμένο από το εργοστάσιο είχε σημαδέψει άσχημα το πλαστικό άκρο του μοχλού όπλισης.

•   Από ανοξείδωτη λαμαρίνα πάχους 3 mm, κομμένη στο laser (Λαζάρου στο Βόλο, του στέλνεις σχέδιο και κόβει σε ότι μέταλλο θέλεις), λυγισμένη και κολλημένη κατάλληλα, φτιάχτηκαν δυο σχεδον δίδυμα boxάκια-γλίστρες που δίνουν διαδρομή 18 χιλιοστών στο μπλοκ. Τα boxάκια κολλήθηκαν όχι όμορφα, αλλά γερά είναι η αλήθεια, με ανοξείδωτο ηλεκτρόδιο στην εξωτερική σωλήνα του όπλου, απολύτως παράλληλα με αυτήν, πράγμα που εξασφάλιζε και η σχεδίασή τους με τις ημικυκλικές εσοχές. Εκ των υστέρων θα ήταν καλύτερα να είχα παραγγείλει να μου κόψουν τέσσερα ξεχωριστά κομματάκια για κάθε γλίστρα, γιατί το λύγισμα αποδείχτηκε πολύ δύσκολο...

•    Οι γλίστρες ολοκληρώθηκαν από τέσσερα buttons με εξάγωνο κεφάλι, που φτιάχτηκαν από ανοξείδωτες βίδες, από μια συρόμενη μέσα τους ανοξείδωτη λάμα πάχους 7 mm και από δυο ανοξείδωτα σταυροκατσαβιδάκια Μ5 καθεμία.

•   Τροποποίηση χρειάστηκε και το ελατήριο του antibear trap, μιας και η εμπρός γλίστρα κάλυψε τις δυο τρυπίτσες που υποδέχονται τις άκρες του. Αυτές τώρα καταλήγουν σε δυο κατάλληλες εσοχές της γλίστρας. Λόγω της γλίστρας, χρειάστηκε να τροποποιηθεί ελαφρά και η μπροστινή άκρη της λάμας του antibear trap.

•   Γυαλίστηκε εσωτερικά πολύ προσεκτικά (χρειάστηκε ένα τεταρτάκι στον τόρνο μέχρι να «καθρεφτίσει») ο θάλαμος συμπίεσης μέχρι 2000αρο υγρό ντουκόχαρτο και ψιλή αλοιφή σε πανί, γιατί από την μακρινή Κινεζία ήρθε σχεδόν «χωράφι»… Βιαστικά γυαλίστηκε και εξωτερικά, μιας και σέρνεται στην εξωτερική σωλήνα του όπλου.

•   Να σημειωθεί ότι για να κερδίσω ότι είναι δυνατόν σε διαδρομή εμβόλου, ο θάλαμος συμπίεσης κόντυνε σε συνολικό μήκος, με αφαίρεση στον τόρνο 2.5 mm από το μέτωπό του, οπότε και αυξήθηκε ισόποσα η διαδρομή του εμβόλου. Για να εκμεταλλευτώ αυτά τα 2.5 mm, χρειάστηκε να αφαιρέσω μια ροδέλα που υπήρχε ανάμεσα στο θάλαμο συμπίεσης και στην τσιμούχα που τον στεγανοποιεί πάνω στον κώνο της κάνης, αλλά και να τροποποιήσω ελαφρά την τσιμούχα, κόβοντας το χειλάκι της με ένα ξυράφι.

•   Αντικαταστάθηκε η τσιμούχα από μια κοκκινωπή πολυουρεθάνης κατασκευασμένη (μάλλον εύκολα, με πολλές στροφές και τροχισμένα εργαλεία) στο τορνάκι μου. Στο τορνάκι από το ίδιο μασούρι θα φτιάξω αν ποτέ «χάσει» και το παραπάνω τσιμουχάκι που στεγανοποιεί τον θάλαμο συμπίεσης στον κώνο της κάνης. Να σημειώσω ότι το μασούρι διαμέτρου 30 mm και μήκους μισού μέτρου (ότι πρέπει δηλαδή) αγοράστηκε από την STEMPLAST στον Πειραιά έναντι 23 ευρώ. Έχω να φτιάξω τσιμούχες από δαύτο...

•   Το ελατήριο αντικαταστάθηκε με ένα κομμένο από HATSAN 125, ευγενική δωρεά του ΠΙΠ (thanks Kostas, αν και το τσιγκουνεύτηκες, μιας και αν έστελνες κάτι λίιιιιγο πιο μακρύ θα μου έφτανε για δυο τουφέκια, αφού μου περίσσεψε σχεδόν το μισό…)

•   Στο έμβολο έγινε περιμετρικό buttoning στο πίσω άκρο με ένα «αστεροειδές» δαχτυλίδι acetal που μπήκε σφηνωτό και κολλήθηκε με κυανοακρυλική, αφού αφαιρέθηκε προσεκτικά στον τόρνο η μπροστινή μεταλλική μαμίσια προεξοχή. Να σημειώσω εδώ ότι το μαύρο πλαστιπλέξ δαχτυλίδι που είχε βάλει ο Κινέζος κατασκευαστής εκεί πίσω, εξυπηρετούσε μόνο διακοσμητικούς σκοπούς, μιας και ήταν σχεδόν τρία χιλιοστά μπόσικο (!!!) στην εξωτερική σωλήνα του όπλου, μέσα στην οποία κινείται. Έγινε επίσης buttoning και στο μπροστινό άκρο, με έξι περιμετρικά μίνι buttonάκια από μαύρο acetal διαμέτρου 4 mm, που κολλήθηκαν με κυανοακρυλική σε τρύπες βάθους ~ 4 mm. Οι έξι αντιδιαμετρικές τρύπες χρειάστηκαν πολλή υπομονή και έγιναν με τρυπάνι καρβιδίου, μιας και το έμβολο εκεί μπροστά (και μόνο εκεί) είναι «βαμμένο» και πολύ σκληρό.

•   Από την αρχή, από μια ανοξείδωτη βίδα Μ6, φτιάχτηκε στον τόρνο η σκουληκόβιδα με το τσουτσουνάκι που συγκρατεί στην εσοχή της την μπροστά βάση της ράβδου έλξης, η οποία τροποποιήθηκε ελαφρά με μια ψιλή στρογγυλή σιδερόλιμα στο χέρι, γιατί με την μαμά βίδα και την μαμά συναρμογή, υπήρχαν άφθονα μπόσικα, που δεν αποτελούσαν μεν λειτουργικό πρόβλημα, ήταν όμως θορυβώδη και ενοχλητικά.

•   Η λεπίδα της σκανδάλης είναι ανοξείδωτη, πλάτους 8 mm και τοποθετήθηκε σε κατάλληλη εσοχή στο κοντάκι. Αξίζει να παρατηρήσετε ότι η λεπίδα δεν είναι (όπως συνηθίζεται στα bullpup) συρόμενη, αλλά για σαφέστερη λειτουργία χωρίς παρασιτικές τριβές, περιστρέφεται σε αξονάκι Φ 3 mm, με κέντρο στην κάτω άκρη της.

•   Η ράβδος ώσης έγινε από κατάλληλα λυγισμένο ανοξείδωτο αξονάκι Φ 4 mm με σπειρωματάκια στα άκρα, που συνδέεται στην ανοξείδωτη λεπίδα και στην σκανδάλη με ιδιοκατασκευασμένα ρυθμιζόμενα ανοξείδωτα άκρα Φ 6 mm. Η ίδια η ράβδος ώσης αποτελείται από δυο ξεχωριστά τμήματα, είναι ρυθμιζόμενου μήκους με ενδιάμεσο κομμάτι Φ 6 mm, με σπείρωμα στην μια άκρη και τρύπα 4 mm στην άλλη.

•   Να σημειωθεί εδώ ότι για λόγους αίσθησης και χωροταξίας το πρώτο στάδιο της σκανδάλης δεν υπάρχει στον μηχανισμό του όπλου, απ' όπου καταργήθηκε ρυθμίζοντας κατάλληλα τις ρυθμιστικές σκουληκόβιδες που λέγαμε στην αρχή, αλλά ανάμεσα στα δυο τμήματα της ράβδου ώσης. Η ανοξείδωτη λεπίδα της σκανδάλης επανέρχεται μπροστά με ένα ιδιοκατασκευασμένο ελατηριάκι σε σχισμή στο κάτω άκρο της.

•   Η ράβδος ώσης κινείται μέσα σε αυλάκι που διαμορφώθηκε στο κοντραπλακέ του κοντακιού με dremelοφρεζάκι στο χέρι, ενώ για την εξασφάλιση των μικρότερων εφικτών τριβών το αυλάκι περάστηκε με εποξική ρητίνη και γυαλίστηκε ελαφρά.

•   Παρατηρήστε  ότι η ανοξείδωτη λεπίδα και η σκανδάλη στο μηχανισμό δεν είναι μονίμως συνδεδεμένες μεταξύ τους, μέσω της ράβδου ώσης, πράγμα που σημαίνει ότι με την μετακίνηση του μπλοκ προς τα πίσω στην τουφεκιά, δεν παρασύρεται και η ανοξείδωτη λεπίδα υποχωρώντας ισόποσα προς τα πίσω, αλλά παραμένει στην θέση της, μιας και την κρατάει ένα "κρυφό" ανθυποελατηριάκι, που δίνει και το πρώτο στάδιο στο σύστημα.

•   Με φρεζάκι καρβιδίου στο dremel φτιάχτηκαν δυο λοξές πατούρες στην μπροστινή άκρη (~75 mm μήκος) της μαμίσιας βάσης της διόχτρας, δημιουργώντας κάτι σαν στενή weaver, μιας και είναι πλάτους 18.8 mm, μιας και το 30-1 δεν διέθετε weaver από το εργοστάσιο. Το red dot που εξ αρχής είχα στο μυαλό μου για αυτό το project, με μια μικρή τροποποίηση της βάσης του,  «έκατσε» μια χαρά πάνω της.

•   Το κοντάκι έγινε από πάμφθηνο «άσπρο» μαλακό κοντραπλακέ 10 mm. Οι τρεις μεσαίες φέτες σημαδεύτηκαν προσεκτικά και κόπηκαν με την σέγα, δημιουργώντας την εσοχή για το μπλοκ και τις γλίστρες, ενώ οι δυο εξωτερικές κρύβουν τα σωθικά… Εξαιρετικό έγινε, αν και θα μπορούσε να είναι ακόμα πιο κοντό, η λάμα όμως του antibear trap «κράτησε» την σκανδάλη αρκετά πίσω, είμαστε όμως ψηλοί, οπότε είναι ΟΚ… Άλλωστε το όπλο είναι recoilless, που σημαίνει ότι το block μετακινείται πίσω και δεν λέει να το φάς στη μύτη…

•   Για να μηδενιστεί η πιθανότητα αυτή, τοποθετήθηκε στην πίσω αριστερή γωνία της υποδοχής του κοντακιού ένα λυγισμένο ανοξείδωτο συρματάκι, που προστατεύει πρόσωπο και μύτη από την οπισθοδρόμηση του μπλοκ.

•   Το χιτώνιο είναι αλουμινένιο, φτιάχτηκε σε όλο το μήκος της κάνης (ολόσωμο), έχει εσωτερική διάμετρο 24 και εξωτερική 26 mm και τα άκρα του είναι μαύρο acetal. Έχει κολλημένο πάνω του ένα ενδιάμεσο «τρύπια» εσωτερικό διάφραγμα και ανασαίνει από τέσσαρες κρυφές τρύπες 5 mm στο πίσω μέρος του. Βάφτηκε μαύρο ματ, αφού περάστηκε με ένα χέρι αστάρι αλουμινίου. Σημειώνω ότι η αλουμινένια σωλήνα δεν είναι ανοδιωμένη και είναι πάμφθηνη, μιας και κόστισε μόλις 4.80 ευρώ τα 2.60 μέτρα μήκους (από την ARENAL στον Πειραιά).

•   Σημειώνω ότι σε όλες τις κατεργασμένες σιδερένιες επιφάνειες (κάνη, εξωτερική σωλήνα, λάμα antibear trap κτλ, έγινε βιαστικό blueing και περάστηκε μηχανόλαδο, ενώ στα «κρυφά» τμήματα περάστηκε κερί CRC SP 400, που πραγματικά προστατεύει σε βάθος χρόνου τα μέταλλα από σκουριές.


Αυτό το project είναι αλήθεια ότι μου 'φαγε πολύ χρόνο και χρειάστηκε άφθονο brainstorming, μιας και σε κάποια σημεία αποδείχτηκε ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα "άσκηση". Όσο κι αν έψαξα διαδικτυακά, δεν βρήκα άλλο ελατήριο bullpup, recoilless και πρέπει να σας ομολογήσω πως είμαι πολύ περήφανος για το δικό μου...

Πλήρωσα 187 ευρώ για το όπλο, 20 για το red dot (thanks Diana για την άψογη συναλλαγή), κάνα 20άρικο για τα ανοξείδωτα κομματάκια για τις γλίστρες από το laser, (έφτιαξα βλέπεις κάμποσα ζευγαράκια, λες και θα ξαναβρώ το χρόνο να ασχοληθώ…) δεκατρία ευρώ οι πέντε φέτες κοντραπλακέ για το κοντάκι και κάνα τριαντάρι τα διάφορα, το πιάσαμε το 250άρι…



Κύριοι, ακολουθήστε με σε μια βόλτα στο project "BAM 30-1 bullpup-recoilless", ρίξτε μια ματιά και πείτε μου αν αξίζει τα έξοδα  ;D ;D ;D








Τα δυο "Ρώσικα" (μάλλον) bullpup κοντάκια που ψάρεψα διαδικτυακώς είναι αυτά που βλέπετε παρακάτω και δεν με ενθουσίασαν, αν και ο τύπος το κατέχει το ξύλο:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/c152b3bca1dd_zps1a23e696.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/69972787c788_zpse309992f.jpg)

Η αιτία που δεν μου αρέσει η λύση του, είναι η προχειροδουλειά που έχει κάνει στην λάμα και στην ράβδο ώσης:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/7357fa57a6d6_zpse1e6679b.jpg)

Το Ιρανικό κοντάκι στο χρωμιωμένο DIANA είναι πολύ πιο εντυπωσιακή κατασκευή και αν ψάξετε θα βρείτε αναρτημένο και βιντεάκι γι αυτό:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/13859910231_zps746d7623.jpg)



Για να ξεκινήσουμε στο δικό μου τώρα, το απείραχτο τουφέκι γυμνό, χωρίς το εργοστασιακό κοντάκι, και πριν τις δυο μόνο βολές που κατέγραψε ως εργοστασιακό στο ενεργητικό του, είναι αυτό:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P7310001_zps67fe6420.jpg)



η τροποποίηση της "σκαλωτής" λάμας του antibear trap είναι απαραίτητη για να μειωθεί το συνολικό μήκος του κοντακιού, μιας και η πίσω της άκρη οριοθετεί και την θέση της σκανδαλότρυπας. Η original λάμα είναι αυτή:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8010001_zpsefbed501.jpg)

η "σκαλωτή" λάμα τροποποιήθηκε αφαιρώντας το πίσω σκαλοπάτι και τοποθετώντας πρεσσαριστά σε τρύπα 2 mm, ένα μικρό κάθετο λεπτό ανοξείδωτο πειράκι που λειτουργεί πλέον σαν stop. Από την μετατροπή αυτή κερδήθηκαν σχεδόν δυο εκατοστά μήκους, που σε ένα "κοντό όπλο" είναι αρκετά σημαντικά:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8010002_zps79ae9f1b.jpg)



Με ένα φρεζάκι καρβιδίου στο dremel και ένα κομμάτι κορδονάκι και ψιλή αλοιφή γυαλίστηκε πολύ προσεκτικά, τόσο η είσοδος, όσο και η έξοδος της κάνης. Στην έξοδο η επεξεργασία έγινε δίπαξ, μιας και σε μεταγενέστερη φάση έκοψα 7 εκατοστά που μου περίσσευαν ...:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8010012_zps6e2d4696.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8010015_zpsa1f9dc6b.jpg)



Στον τόρνο κατέβασα στα 15 mm την κάνη σε όλο το μήκος, μιας και η Κινέζα ήταν ήδη 15 στα πρώτα εκατοστά και 18 στο υπόλοιπο τμήμα της και ήτανε βαρίδι. Με συνοπτικές διαδικασίες (βλέπε σβουράκι) τα πρώτα 7 περίπου εκατοστά της κάνης κόπηκαν και ξανάγινε κορώνα. Να σημειώσω εδώ ότι η κάνη ΔΕΝ είχε τσοκ, μιας και όλα τα βληματάκια που δοκίμασα πέρναγαν από μέσα με την ίδια ευκολία παντού. Πρέπει επίσης να δηλώσω ότι μη ξέροντας ρώτησα, αλλά ο ΠΙΠ συμμετείχε μάλλον στα μπάνια του λαού και άργησε να απαντήσει, οπότε αν το χάλασα φταίει αυτός και μόνον ...

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8050002_zps36dcde94.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8050001_zps27014548.jpg)



Με την κασέτα της σκανδάλης και το μηχανισμό της ασχολήθηκα επί μακρόν, μιας και με είχε προιδεάσει για μπόλικη δουλειά ο asrael. Αφού μελέτησα τον μηχανισμό αποφάσισα ότι η καλύτερη λύση για τον έλεγχο του ποσοστού εμπλοκής είναι η προσθήκη μιας ρυθμιστικής σκουληκόβιδας στην εμπρός πλευρά της κασέτας. Με αυτήν ελέγχεται επακριβώς το πόσο εμπλέκονται οι δυο μοχλοί, που είναι και το επιθυμητό. Δείτε κατ' αρχήν αυτό το ρυθμιστικό βιδάκι και κατανοείστε πως λειτουργεί:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8010003_zps96a5d9c1.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8010005_zps156b4a3c.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8090008_zpsda0970a1.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8010006_zps7eb14f3a.jpg)



Απαραίτητο κρίθηκε και το fine tuning όλων των μοχλών της σκανδάλης, με λιμάρισμα για σωστή εφαρμογή, γυάλισμα μέχρι 2000αρο υγρό ντουκόχαρτο, θερμική σκλήρυνση (ερυθροπύρωση και ψύξη σε λεπτόρευστο λάδι, είχα πρόχειρο 10αράκι fork oil από την αλλαγή στο πηρούνι του ΤΤ) και στην συνέχεια επαναφορά (ανόπτηση, με λίγο τρίψιμο με ντουκοχαρτάκι να "ασημίσουν", προσεκτικό ζέσταμα μέχρι μπλε χρώμα και αργή ψύξη σε θερμοκρασία δωματίου). Στις φωτογραφίες που ακολουθούν θα δείτε στη θέση των δυο ισιοκέφαλων ρυθμιστικών βιδών Μ3 που είχε από το εργοστάσιο, μια φρεζάτη ανοξείδωτη Μ4 που είναι εκεί απλά για τις δοκιμές:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8090004_zps70bf656c.jpg)

Το σκληρό ελατηριάκι του μπροστινού μοχλού αντικαταστάθηκε με ένα ανοξείδωτο (από λεπτό tooth proof leader ατσαλόσυρμα ψαρέματος, που διαθέτω σε διάφορα πάχη)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8090002_zpse44cacf1.jpg)

λίγο λιμάρισμα και γυάλισμα χρειάστηκε και η σιδερένια ασφάλεια για να συνεργαστεί γλυκά με τα εμπλεκόμενα μέρη:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8090003_zps6e7ff650.jpg)

Στην λεπίδα της εργοστασιακής σκανδάλης ανοίχτηκε μια σχισμή πλάτους 3 mm με οδοντιατρικό φρεζάκι καρβιδίου και έγινε μια τρυπίτσα 2 mm για να υποδεχτεί αξιοπρεπώς την ράβδο ώσης:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8090005_zps274b3656.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8090006_zps4aa00472.jpg)



Στην τελική μορφή της η σκανδάλη έχει δυο ρυθμιστικές σκουληκόβιδες Μ4, από τις οποίες λειτουργική είναι (εμπλέκεται) μόνο η πίσω (η πολύ βιδωμένη κοντά στην "σχισμένη" λεπίδα). Η μπροστινή (η ξεβίδωτη) δεν εμπλέκεται με αυτές τις ρυθμίσεις και μπορεί και να αφαιρεθεί. Σημειώνω ότι με την επιλεγμένη ρύθμιση ο μηχανισμός ΔΕΝ έχει πρώτο στάδιο, αλλά καθαρό, σαφές και crispie δεύτερο. Αν φτάσετε ως εδώ, θυμηθείτε την σχισμή, την τρυπίτσα και τα σπειρώματα Μ4 για τις σκουληκόβιδες στην λεπίδα του μηχανισμού, να τα κάνετε πριν "βάψετε" το κομματάκι. Θυμηθείτε ακόμα να στρογγυλέψετε και να γυαλίσετε την άκρη από την πίσω σκουληκόβιδα, για να εμπλέκεται με τις λιγότερες δυνατές τριβές:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8150015_zpsa6cd1ab8.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8150016_zpsc82b5a51.jpg?t=1408359811)



έτσι όπως ήρθε από την Κίνα το κεφάλι της επιπλέον πίσω ασφάλειας που ενεργοποιείται από τον ανοιχτό μοχλό όπλισης είχε γρέζια στις κοφτερές ακμές του κεφαλιού του και είχε σημαδέψει άσχημα το πλαστικό άκρο του μοχλού όπλισης, οπότε γυαλίστηκε κατάλληλα σε τρια λεπτάκια:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8130017_zps392c88ca.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8190017_zps53280269.jpg)



Από μια ανοξείδωτη βίδα Μ6 έφτιαξα στον τόρνο μια παχύτερη σκουληκόβιδα με τσουτσουνάκι και με λίγο προσεκτικό λιμάρισμα την ταίριαξα στην μπροστινή βάση της ράβδου έλξης του μοχλού όπλισης. Από την Κίνα ήρθε με κάμποσα μπόσικα, που δεν ήταν επικίνδυνα, αλλά ήταν θορυβώδη και ενοχλητικά:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8130005_zpseb303cb4.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8130006_zps985491ec.jpg)



Από ανοξείδωτη λαμαρίνα πάχους 3 mm, κομμένη στο laser (Λαζάρου στο Βόλο, του στέλνω το σχέδιο και μου κόβει τα αντικείμενα σε ότι μέταλλο θέλω, με απολύτως εύλογο αντίτιμο), λυγισμένη και κολλημένη κατάλληλα, φτιάχτηκαν δυο σχεδον δίδυμα boxάκια-γλίστρες που δίνουν διαδρομή λίγο μικρότερη από δυο εκατοστά στο μπλοκ. Τα boxάκια κολλήθηκαν όχι όμορφα είναι αλήθεια, αλλά πολύ γερά, με ανοξείδωτο ηλεκτρόδιο στην εξωτερική σωλήνα του όπλου, απολύτως παράλληλα με αυτήν, πράγμα που εξασφάλιζε και η σχεδίασή τους με τις ημικυκλικές εσοχές. Εκ των υστέρων σας ομολογώ ότι θα ήταν καλύτερα να είχα παραγγείλει να μου κόψουν τέσσερα ξεχωριστά κομματάκια για κάθε γλίστρα, γιατί το λύγισμα και το κλείσιμο σε boxάκι, χωρίς να γρατζουνιστούν, αποδείχτηκε κομμάτι δύσκολο:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8110001_zps0352de6d.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8110002_zpsf9dcd574.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8110003_zps0fad790f.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8110004_zps16f30667.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8110005_zpsc80d75cc.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8110006_zps97ee2180.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8130013_zps7f0ab38a.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8130015_zps0b229923.jpg)

Οι δυο γλίστρες ολοκληρώθηκαν με τέσσερα buttonάκια με εξάγωνο κεφάλι που φτιάχτηκαν στον τόρνο από κοντές ανοξείδωτες βίδες Μ10, τέσσερα φρεζάτα σταυροβιδάκια Μ5 και ένα πλακέ εσωτερικό αξονάκι με θυληκό σπείρωμα Μ5 σε όλο το μήκος του. Να αναφέρω εδώ ότι τα εξάγωνα πρόσωπα γυαλίστηκαν μέχρι 2000αρο υγρό ντουκόχαρτο, οι "χειροποίητες" ανοχές είναι ελάχιστες και για να επιτευχθούν απαιτήθηκε κάμποση προσοχή και μπόλικη υπομονή:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8160029_zpsea64f299.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8160031_zps049a7588.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8170038_zpsc1495b01.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8170036_zps2283f439.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8170033_zpsb350fa26.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8170034_zps518db92c.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8170035_zpseb643693.jpg)



Με την μπροστινή γλίστρα τοποθετημένη στην θέση της, χρειάστηκε μικρή τροποποίηση τόσο η μπροστινή άκρη της λάμας του antibear trap, όσο και το ελατήριο της, που οι άκρες του φωλιάζουν πλέον σε εσοχές της ανοξείδωτης γλίστρας, που έγιναν με ένα φρεζάκι καρβιδίου:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8150017_zps0ed77e40.jpg)



Τα τέσσερα ανοξείδωτα εξάγωνα buttons κολλήθηκαν με εποξικό υλικό (μείγμα ρητίνης, σκόνης ξύλου και glass bubbles) στο χρώμα του ξύλου σε προσεκτικά σημαδεμένες τρύπες 10 mm στο κοντάκι:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8190009_zpsd94de780.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8190008_zps614cbbdc.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8190004_zps773c17a4.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8190003_zps0f9ecd50.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8190006_zpsa64e6079.jpg)



Σε ένα τεταρτάκι στον τόρνο γυαλίστηκε μέχρι 2000αρο υγρό ντουκόχαρτο και ύφασμα με ψιλή αλοιφή ο θάλαμος συμπίεσης, που από το εργοστάσιο ήταν σχεδόν ένα σκουριασμένο χωράφι:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8130007_zps45145434.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8130008_zps39f34ef0.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8130009_zps05b29897.jpg)



Για να κερδίσω λίγη ωφέλιμη διαδρομή συμπίεσης (λίγα παραπάνω κυβικά εκατοστά αέρα) κατέβασα στον τόρνο το μέτωπο του θαλάμου συμπίεσης 2.5 mm. Για να εκμεταλλευτώ αυτά τα λίγα χιλιοστάκια, αφαίρεσα μια σιδερένια μισοσκουριασμένη ροδέλα πάχους 1.50 mm, που υπήρχε ανάμεσα στον θάλαμο συμπίεσης και στο τσιμουχάκι που στεγανοποιεί στον κώνο της κάνης και έκοψα με κοπίδι τα χείλη από το τσιμουχάκι. Αν στο μέλλον χάσει αέρα από εκεί, θα φτιάξω στον τόρνο ένα στεγανοποιητικό πολυουρεθάνης και για εκεί:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8130004_zps52e96af5.jpg)



Πολυουρεθάνη είπα και φτάνω στην τσιμούχα του εμβόλου. Από την STEMPLAST στον Πειραιά (έχει και Θεσσαλονίκη) προμηθεύτηκα μισό μέτρο από ένα κοκκινωπό ελαστικό πολυουρεθανικό υλικό έναντι 23 ευρώ. Τρόχισα τα εργαλεία μου και πολύ προσεκτικά με πολλές στροφές έφτιαξα την πρώτη μου σπιτική τσιμούχα, έχοντας την μαμά σαν οδηγό. Επέλεξα ως αδαής να την φτιάξω λίγο "χειλού", αλλά κάνει δυνατό "πλοπ" όταν τραβάς πίσω το έμβολο και τσουλάει μέσα-έξω μια χαρά ;D ;D ;D:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8150004_zpscbcdbfe1.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8150006_zps3434d18b.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8150007_zpsc8b3df05.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8150008_zpsdce83974.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8150010_zpsa6be83f4.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8150011_zps25651cf0.jpg)



Το έμβολο γυαλίστηκε ελαφρά εξωτερικά, γιατί ήταν κυριολεκτικά σαγρέ και έγινε buttoning τόσο πίσω με ολόκληρο δαχτυλίδι acetal, όσο και μπροστά με έξι μικρο buttonάκια διαμέτρου 4 mm. Για να τοποθετηθεί το πίσω αστεροειδές δαχτυλίδι, κόπηκε προσεκτικά στον τόρνο η μπροστινή από τις δυο σιδερένιες πατούρες που είχε από το εργοστάσιο και το δαχτυλίδι μπήκε σφηνωτό και κολλήθηκε με δυο σταγόνες κυανοακρυλικής κόλλας. Τα μπροστινά buttons είναι επίσης acetal και κολλήθηκαν σε τρυπίτσες βάθους 4 mm. Οι αντιδιαμετρικές αυτές τρύπες λόγω πολύ σκληρού μετάλλου (μόνον εκεί) έγιναν με υπομονή, κοπτικό υγρό και μόνο με τρυπάνι καρβιδίου. Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι το πλαστιπλέξ δαχτυλιδάκι που είχε πίσω το έμβολο από το εργοστάσιο εξυπηρετούσε μόνο καλλιτεχνικούς σκοπούς, μιας και ήταν σχεδόν τρία-τέσσερα χιλιοστά μπόσικο στην εξωτερική σωλήνα του όπλου, μέσα στην οποία θα έπρεπε να κινείται εφαρμοστά:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8130003_zpsd6e308ee.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8150001_zps2396f57d.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8150002_zpsec071307.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8150003_zps43c27242.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8150012_zps7ea8d2e9.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8150013_zps75749ab0.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8130019_zps254caab6.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8130002_zps17eb2838.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8130001_zpsa2ef1e3b.jpg)



Το ελατήριο αντικαταστάθηκε από ένα εργοστασιακό από HATSAN 125, ευγενική προσφορά του ΠΙΠ, που δεν με άφησε να τα χώσω για ένα ΤΙΤΑΝ και αν δεν τσιγκουνευότανε και μου το στελνε λίιιιιγο πιο μακρύ θα με έφτανε για δυο BAM  ;D ;D ;D. Το Τούρκικο ελατήριο κόπηκε 29 εκατοστά (το σαφώς πιο αδύναμο Κινέζικο ήταν 25 cm) και πατήθηκε η μισή πρώτη κομμένη σπείρα του, ενώ γυαλίστηκαν πολύ προσεκτικά μέχρι 2000αρο υγρό ντουκόχαρτο και οι δυο άκρες του για να μην είναι κοφτερές. Λόγω αυξημένης εξωτερικής διαμέτρου του νέου ελατηρίου δεν χώρεσε κανενός είδους φιλμ ανάμεσα έμβολο και ελατήριο, οπότε μπήκε απλά λίγο γραφιτόγρασσο, αφού καθαρίστηκαν τα Κινέζικα σκουρόγρασα που είχε το έμβολο. Σημειώνω ότι χρειάζεται μηχανική βοήθεια για να κλείσει πλέον το όπλο (χρησιμοποίησα ένα αρχαίο, μακρύ ξυλουργικό "νταβίδι"):

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8130010_zpse190dba8.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8130011_zps73f6fe88.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8150014_zps6aae7e30.jpg)



ο οδηγός του ελατηρίου παρέμεινε ο ίδιος μιας και τα μπόσικά του στο εσωτερικό του ελατηρίου κρίθηκαν ως ανεκτά, απλά επιπεδοποιήθηκε η πίσω άκρη του για να "κάθεται" καλά στην κασέτα της σκανδάλης και γυαλίστηκαν προσεκτικά οι ροδέλες της άκρης του, για να περιστρέφεται ευκολώτερα το ελατήριο πάνω τους. Να σημειώσω εδώ ότι μετά το ενδελεχές γυάλισμα των άκρων του ελατηρίου έκρινα πως δεν υπάρχει ανάγκη για κατασκευή top hat, αν και είχα έτοιμο για torning ένα κομμάτι φωσφορούχο μπρούτζο:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8130016_zps50a9ae92.jpg)



Με φρεζάκι καρβιδίου στο dremel έγιναν στο χέρι δυο λοξές πατουρίτσες στο μπροστινό άκρο της ράγας της dovetail, δημιουργώντας έτσι μια "στενή" weaver (18.5 mm) για να πιάσει πάνω της το red dot που εξ αρχής είχα στο μυαλό μου για τούτο το αντικείμενο:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8050005_zps01f50aab.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8050003_zps2ca188ca.jpg)



Το bullpup κοντάκι είναι για λόγους αντοχής και φάτσας thumphole και έγινε από πέντε επάλληλα φύλλα άσπρο μαλακό κοντραπλακέ πάχους 10 mm, που κολλήθηκαν με κρυσταλιζέ atlacoll. Τα τρία μεσαία κομμάτια σημαδεύτηκαν προσεκτικά και κόπηκαν με τη σέγα, δημιουγώντας το χώρο για το block και τις γλίστρες και φιλοξενώντας τη ράβδο ώσης για την μεταφορά της εντολής του δάχτυλου στον μηχανισμό της σκανδάλης. Κόστισε 13 ευρώ και έγινε σούπερ γαμάτο, μιας και οι ισουψείς του, όπως σε όλα τα laminated, είναι σκέτη καύλα. Δείτε το ακόμα άβαφτο, σε διάφορες φάσεις της διαμόρφωσής του:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8010010_zpsd4545ff5.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8010008_zps6be51707.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8030001_zps2a0140ca.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8030004_zpscefb8867.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8030005_zpsde3a4692.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8030007_zpsd1db71c9.jpg)

Η κατεργασία του έγινε με το σβουράκι και χοντρό δίσκο με φυλαράκια για τα πολλά, με κυλινδρικά γυαλοχαρτάκια στο dremel, με παλινδρομικό τριβείο και με διάφορα γυαλόχαρτα στο άγιο χέρι:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8030010_zps867ad305.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8060007_zpse9334e73.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8060008_zps4e9b631f.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8060009_zpsde5f5b7e.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8060011_zpsae249016.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8060012_zpsa5c95126.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8160026_zps88288bf5.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8160027_zps57621d2b.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8160028_zps59441927.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8170040_zps0d653c6a.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8170039_zps80b135dd.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8190007_zps1afca5b6.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8190006_zpsa64e6079.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8190005_zpse2d5b02f.jpg)

εδώ με μονταρισμένο το block, στην "μπροστά" θέση:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8190018_zps48281b19.jpg)

και εδώ στην πίσω:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8190019_zps2af6472f.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8210008_zpsf05cbe87.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8210009_zpsd8e90d8a.jpg)

Η εσοχή για το block και τις γλίστρες, σε συνδυασμό με το thumphole bullpup σχήμα, δημιούργησαν λεπτά τοιχώματα σε κάποια σημεία (λίγα χιλιοστάκια). Ο μοναδικός τρόπος ελέγχου του πάχους εκεί είναι "το χέρι" και το φως:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230012_zps09ffe8fc.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230013_zpsb01f9b7d.jpg)

Στη "φωλιά" του κοντακιού που φιλοξενεί block και γλίστρες, στο μπροστινό της "μέτωπο", τοποθετήθηκε σε ένθετο ανοξείδωτο σπείρωμα, μια ανοξείδωτη ρυθμιστική βίδα Μ5 με κόντρα παξιμάδι, που λειτουργεί σαν stop και οριοθετεί με απόλυτη ακρίβεια την διαδρομή του μπλοκ προς τα εμπρός, μιας και η μπροστινή γλίστρα "τερματίζει" πάνω στο αφρώδες νεοπρέν καπελάκι του κεφαλιού της (που εδώ δεν έχει κολληθεί ακόμα). Στο πίσω μέτωπο της φωλιάς του κοντακιού, απλά κολλήθηκε με λίγη κυανοακρυλική ακόμα ένα μικρό κομματάκι αφρώδες νεοπρέν, πάνω στο οποίο σταματάει χωρίς δράματα και θορύβους η οπισθοδρόμηση του block:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230009_zps8ce3e1f4.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230011_zps0fce9633.jpg)



Είχα αποφασίσει εξ αρχής να τοποθετήσω ένα ολόσωμο χιτώνιο στο τουφέκι. Από την ARENAL στον Πειραιά προμηθεύτηκα δυο κομμάτια αλουμινοσωλήνα διαμέτρου 24/26 mm, μήκους 1.30 μέτρα το καθένα, έναντι 4.80 ευρώ συνολικά (ναι καλά διαβάσατε, 4.80 ευρώ τα 2.6 μέτρα αλουμινοσωλήνα). Στον τόρνο από μασούρι acetal έφτιαξα την πίσω και την μπροστινή τάπα, καθώς και την μεσαία "αστεράτη" στήριξη. Και οι τρεις κολλήθηκαν με κυανοακρυλική στον αλουμινοσωλήνα, ενώ στην πίσω έγιναν δυο σπειρώματα Μ5 για τις δυο σκουληκόβιδες που το συγκρατούν στην κάνη. Παρατηρείστε τις αδρές επιφάνειες συγκόλησης των κομματιών από acetal, για να βελτιωθεί η πρόσφυση της κόλλας. Να σημειωθεί ότι το χιτώνιο "ανασαίνει" από τέσσαρες κρυφές τρύπες 5 mm.
Με το χιτώνιο ο ήχος προφανώς δεν εξαφανίστηκε, αλλά το τουφέκι ησύχασε τόσο πολύ που η χρήση του στην αυλή περνάει σχεδόν απαρατήρητη:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8150019_zpsc9cdb1fb.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8150020_zps70d0c3da.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8150021_zpsdd65fdac.jpg)

Το σχήμα του μπροστινού κώνου έγινε διαισθητικά, μπας και βοηθάει τον αέρα που εκτονώνεται να γυρίζει στο χιτώνιο:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8150022_zpsc5132725.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8150023_zpsa3a70953.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8150024_zps1d7839ed.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8150025_zpscb1d09f0.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8190010_zps839ebc9b.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8190011_zps1f32469d.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8190012_zps48bad118.jpg)

η έξοδος του χιτωνίου έγινε 6.50 mm:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8190013_zpse4c73cef.jpg)

οι τέσσαρες πεντάρες τρύπες που "ανασαίνει" το χιτώνιο:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8190014_zps47d07a96.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8190016_zpsb7ffb377.jpg)

και η εσοχή στο κοντάκι που αφήνει τις τέσσαρες τρύπες να "ανασαίνουν":

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8200027_zpscd627196.jpg)

Το χιτώνιο τρίφτηκε ελαφρά, περάστηκε ένα χέρι αστάρι αλουμινίου και βάφτηκε τελικά με δυο χέρια μαύρο ματ bumper spray:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230018_zps5b4235fe.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230015_zpsc628c463.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230014_zpsad24d8ba.jpg)



Η λεπίδα της σκανδάλης (αυτή που ακουμπάει στο δάχτυλο) έγινε ανοξείδωτη. Κόπηκε από μια λάμα AISI 316 πάχους 8 mm και περιστρέφεται σε ανοξείδωτο αξονάκι 3 mm, που εδράζεται στο κάτω άκρο της, δηλαδή στον ξύλινο υποφυλακτήρα. Ένα ανοξείδωτο ανθυποελατηριάκι σε μια σχισμή την κρατάει μονίμως μπροστά. Να σημειωθεί ότι η θέση της μπροστά-πίσω είναι ρυθμιζόμενη από μια δυσπρόσιτη είναι η αλήθεια (θέλει λύσιμο το τουφέκι για να την φτάσεις) ανοξείδωτη σκουληκόβιδα. Στην επάνω άκρη της λάμας έγινε μια σχισμή με το ταχύστροφο οδοντιατρικό αεροφρεζάκι μου, στην οποία συνδέεται με πειράκι Φ 2 mm η ράβδος ώσης. Σημειώνω εδώ ότι η αρχική λεπίδα (των δοκιμών) ήταν μια δίχρωμη ανθρακονημάτινη, που λόγω της πορτοκαλί μεσαίας "φέτας" της δεν ταίριαξε αισθητικά στο τουφέκι, οπότε και την αντικατέστησα με την ανοξείδωτη των φωτογραφιών:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8200007_zps278036f8.jpg?t=1408505754)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8200008_zps25e089f6.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8200006_zps60916a34.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8200003_zps126920eb.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8200002_zpsdd0288f5.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8200004_zps3dd83dbd.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8200005_zpsa712369f.jpg)

και εδώ στις δοκιμές με ένα κομμάτι ανοξείδωτο ηλεκτρόδιο για πειράκι σύνδεσης με τη ράβδο ώσης:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8200014_zps16ebd22e.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8210005_zps689211ba.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8210003_zps9d29b039.jpg)

εδώ διακρίνεται το ακέφαλο βιδάκι allen που ρυθμίζει την θέση της λεπίδας μπρος-πίσω και κοντράρει στην εσοχή του κοντακιού:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8210004_zpsa5446d87.jpg)

το ελαφρύ ελατηριάκι που κρατάει την λεπίδα μονίμως μπροστά και δημιουργεί το πρώτο στάδιο, φαίνεται παρακάτω. Παρατηρήστε την ελαφρά "έκκεντρη" τοποθέτησή του στην λεπίδα, που κεντράρει όμως άψογα την άκρη του στο ξύλο του υποφυλακτήρα:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8210001_zpsa2f20e95.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8210002_zps63fb1d11.jpg?t=1408594067)

λίγες ακόμα φωτό από τη λεπίδα της σκανδάλης με το μαλακό ελατηριάκι επαναφοράς, που κρύβεται σε μια σχισμή στην κάτω άκρη της:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230006_zpse1554712.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230008_zps5958c8bc.jpg)

και εδώ το τελικό πειράκι διαμέτρου 3 mm, με τα "κεντράκια" του για να βγαίνει χωρίς κίνδυνο για τον ξύλινο υποφυλακτήρα της σκανδάλης:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230005_zps17780faa.jpg)

το logo WFKS χαράχτηκε στην πρόσοψη της λεπίδας με metal etching (με σπιτική ηλεκτροδιάβρωση δηλαδή, σε απλά Ελληνικά), για να μείνει εκεί για πάντα:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8250004_zps308acb38.jpg)




Η ράβδος ώσης που μεταφέρει την εντολή του δάχτυλου στον μηχανισμό σκανδάλης και ο τρόπος λειτουργίας της, είναι από μόνη της άξια παρατήρησης. Αποτελείται από δυο ξεχωριστά κομμάτια, το τεθλασμένο, μακρύτερο πισινό που πιάνει στη λάμα του μηχανισμού και το κοντό, ευθύγραμμο μπροστινό που πιάνει στην ανοξείδωτη λεπίδα που ακουμπάει το δάχτυλο, τα οποία δεν συνδέονται μεταξύ τους, αλλά είναι φτιαγμένα έτσι, που το μπροστινό να μπορεί να ολισθαίνει μέσα στο πίσω για απολύτως ρυθμιζόμενη σε μήκος απόσταση. Έτσι το ασαφές και απαράδεκτο Κινέζικο πρώτο στάδιο καταργήθηκε (μέσω κατάλληλων ρυθμίσεων, βλέπε την παράγραφο της σκανδάλης) από τον μηχανισμό σκανδάλης και μεταφέρθηκε μαλακό, σαφές, πεντακάθαρο και κυρίως απολύτως ρυθμιζόμενο, ανάμεσα στα δυο τμήματα της ράβδου ώσης. Η ράβδος έγινε από ανοξείδωτο αξονάκι 4 mm, με σπειρώματα Μ4 στις άκρες, που πιάνει -ρυθμιζόμενα με κόντρα παξιμάδια- σε επίσης ανοξείδωτα άκρα διαμέτρου 6 mm, τα οποία φέρουν διαμορφωμένα αυτάκια που συνδέονται τόσο με τη λεπίδα του μηχανισμού, όσο και με την ανοξείδωτη λεπίδα που ακουμπάει ο δείκτης και δίνει την εντολή:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8190022_zpsfe7bebea.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8190024_zpscd758630.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8190025_zps14f1f5c9.jpg)

εδώ στις δοκιμές με ένα υπόλλειμα ανοξείδωτου ηλεκτρόδιου για πειράκι:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8190026_zps24fc2f19.jpg)

εδώ φαίνεται η ολισθαίνουσα "σύνδεση" των δυο τμημάτων της ράβδου ώσης, την οποία δεν συνάντησα πουθενά διαδικτυακά οπότε πιθανόν να είμαι ο πρώτος που τη σκέφτηκα-κατασκεύασα:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8200015_zps99bdd6c9.jpg)

και εδώ όλο το σύστημα της ράβδου ώσης, χωρίς τα παξιμάδια και πριν τις τελικές του ρυθμίσεις:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8200010_zps193f202a.jpg)

Εδώ φαίνεται πόσο ολισθαίνει το μπροστά κομμάτι της ράβδου μέσα στο πίσω, δίνοντας σαφές, απολύτως ρυθμιζόμενο και πεντακάθαρο πρώτο στάδιο στο σύστημα:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8200011_zpsc4c1674d.jpg)

η σύνδεση με την ανοξείδωτη λεπίδα γίνεται σε εσοχή και περιστρέφεται σε ανοξείδωτο αξονάκι Φ 2 mm. Προφανώς είναι απολύτως ρυθμιζόμενο το μήκος της ράβδου ώσης και εδώ με το κόντρα παξιμαδάκι:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8210007_zps520927fc.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8210006_zpseb06dc13.jpg)

Η ράβδος ώσης στην τελική της μορφή με τα κόντρα παξιμαδάκια της είναι αυτή:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230006_zpse1554712.jpg)



Το red dot που είναι ένα παλιότερο μοντέλο της KONUS, το πήρα μεταχείρω από το forum και έκατσε κουτί στο κοντοστούπικο κατασκεύασμα:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230020_zps9761e02d.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230021_zps208bdd95.jpg)



Για να 'χω τη μύτη μου ήσυχη και για να μη μου καρφωθεί το μοχλουδάκι της ασφάλειας στη μάπα, στην αριστερή πίσω γωνία της εσοχής του μπλοκ στο κοντάκι, τοποθετήθηκε ένα κατάλληλα λυγισμένο, προστατευτικό, ανοξείδωτο καγκελλάκι 2 mm, οπότε και γίνεται απολύτως ασφαλής η οπισθοδρόμηση του block:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230001_zps77400348.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230002_zps26496638.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230003_zpsc808c785.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230004_zpsf6839182.jpg)



Μόλις τοποθετήθηκε και το red dot στη θέση του το αντικείμενο έγινε μάλλον καλούτσικο ...  ;D ;D ;D

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230006_zpsd77078c7.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230007_zps89d2b9aa.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230008_zps834518cb.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230009_zpsa23bc832.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230010_zps650efabf.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230011_zps9ed7b2e1.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230012_zpsae14731c.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230013_zps57fe22c4.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230014_zpse7e6ffc7.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230015_zps76deef16.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230017_zpsa538480a.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230018_zps59d1ec6a.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230019_zps319f5239.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8230020_zps6ffefbdd.jpg)



Κάπου εκεί και ενώ το 'χα τελειώσει και το 'ριχνα με τον Άγγελο άβαφτο ακόμα, σχολιάζοντάς το, με πιάσαν τα διαόλια μου... Dremel, γυαλόχαρτα κυλινδράκια και το κοντάκι έγινε σουρωτήρι. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, αλλά εμένα μου αρέσει πολύ περισσότερο έτσι...

Το bullpup κοντάκι τρίφτηκε μέχρι 240άρι ξερό γυαλόχαρτο, περάστηκε με σφουγγαράκι μαύρη χρωστική νερού, που αφού αποχαρτίστηκε, καλύφθηκε από δυο χέρια βερνίκι αυτοκινήτου ματ, περασμένα με πινέλο για να "γεμίσει". Αφού αποχαρτίστηκε και το δεύτερο χέρι, περάστηκε ένα βιαστικό "σταυρωτό" χέρι ίδιο βερνίκι με το πιστόλι.

εδώ με περασμένα (άτριφτα ακόμα) τα πρώτα χέρια βερνίκι. Πινέλο είπαμε. Το τεχνητό φως πάντως, αδικεί το αποτέλεσμα...

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8250040_zpsb63c1439.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8250039_zps3d81c2e9.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8250038_zps059f35c8.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8250037_zpse9bf2f8f.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8250036_zps17ab6116.jpg)

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8250035_zps52440c57.jpg)

Στο πέλμα μετά το τελευταίο βερνίκι κολλήθηκαν δυο φέτες δίχρωμο μαλακό λάστιχο συνολικού πάχους 4 mm με το γνωστό λογότυπο "να λείπει":

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8260005_zps945ef848.jpg)



Ο (ανώνυμος ακόμα) κοντοστούπης ισορροπεί ακριβώς στην τρύπα του υποφυλακτήρα της σκανδάλης, έχει συνολικό μήκος 87.5 εκατοστά, οπότε μάλλον οριακά μετράει σαν bullpup και ζυγίζει πλήρης μαζί με το red dot 4.02 κιλά.

Κύριοι, δείτε το αβάφτιστο πρώτο μου recoilless, με την ενδιαφέρουσα μαύρη διάφανη βαφή του και σας χρωστάω βιντεάκι βολής, δοκιμές διάτρησης μιας και δεν έχω χρόνη και γκρουπάκια  ;D ;D ;D

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300001_zps43e9c1bd.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300002_zpsb295f9af.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300003_zpseab6b9c5.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300004_zps23906426.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300005_zpsfbf0ea2e.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300006_zps73c019f1.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300007_zps4cdf5c52.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300008_zps71e75d29.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300009_zpsb18d46c4.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300010_zpsf94cec87.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300011_zps476b7ea9.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300012_zpseb4aca74.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300013_zps533bdadf.jpg?t=1409396784)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300014_zps0bf97976.jpg?t=1409311516)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300015_zpsdeec30ec.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300016_zpsfc8854a8.jpg)

με τα καλυκάκια ανεξίτηλα χαραγμένα στη λεπίδα,

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300017_zps3058f8e0.jpg)

αλλά και στην ... ούγια  ;D ;D ;D

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300049_zpsbaa64f06.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300018_zpsb373c06e.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300019_zpsf5079895.jpg?t=1409396876)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300020_zpsb31400e7.jpg?t=1409396936)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300021_zps6dcd1fcb.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300022_zps8b0d5ac8.jpg?t=1409396984)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300023_zps51819692.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300024_zps50982296.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300025_zpsbed58719.jpg)

made in China, modified in Greece  ;D ;D ;D

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300026_zps1e3f5f82.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300027_zpsefab32f7.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300028_zpsa55c387f.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300029_zpsd6c87b41.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300030_zps1cac7078.jpg)

Εδώ διακρίνεται καλά το γυαλισμένο κεφαλάκι της ασφάλειας που ενεργοποιεί ο μοχλός στο τέρμα της διαδρομής του:

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300031_zpsd5c4cb4c.jpg?t=1409397076)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300032_zpsf0e8826c.jpg?t=1409397132)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300033_zps3839f0e1.jpg?t=1409397165)

στις επόμενες δυο φωτό φαίνεται το λεπτό, αφρώδες νεοπρέν, πάνω στο οποίο τερματίζει το block προς τα πίσω:

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300034_zpsd118bbc9.jpg?t=1409397208)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300035_zps5be6cff2.jpg?t=1409397297)

στο red dot άλλαξα τις βίδες Μ4 που είχε, με δυο φρεζάτες torx Μ5, καθαρά για αισθητικούς λόγους, μιας και αυτές "γέμισαν" τις τρύπες της βάσης:

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300036_zpsa4fbeeac.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300045_zps0f516601.jpg)

σε δυο λεπράκια στον τόρνο, γυάλισα και τις τέσσαρες φρεζάτες σταυροκατσαβιδόβιδες που δένουν το block στις γλίστρες:

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300037_zps408bd0cb.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300038_zps8351d67b.jpg?t=1409397380)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300039_zps112b7248.jpg?t=1409312631)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300040_zps8182ac5c.jpg)

Στα σκουπιδια πέταξα το άθλιο πλαστικό σωληνάκι που είχαν περάσει οι Κινέζοι στην ράβδο ώσης, αφήνοντάς την σε κοινή θέα, μέχρι να την αντικαταστήσω με μια ίδια ανοξείδωτη:

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300041_zps6297781d.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300042_zpsc723f614.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300043_zps7e238e33.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300044_zps9e34b345.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300046_zps74536960.jpg?t=1409397450)

όλο καμπύλες και καμάρες  ;D ;D ;D

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300047_zps6055ae71.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300048_zps8da5d856.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300050_zps2626e2c5.jpg)

το αντικείμενο συνεχίζει να γράφει BAM  ;D ;D ;D

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300051_zpse47cf0c1.jpg)

Το χιτώνιο έχει ένα χιλιοστάκι κενό με το κοντάκι παντού. Η υπομονή που λέγαμε...

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300052_zps0e2b041b.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300053_zps8f902083.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P8300054_zpsfb91fe10.jpg?t=1409313342)

 :o :o :o :o :o :o Εχω Μεινει αναυδος με ολα αυτα που εκανες και τον τροπο που βρηκες λυσεις σε ολα τα προβληματα.
Πραγματικα χαιρομαι που μοιραζεσαι τα δημιουργηματα σου μαζι μας.
 
 

φιλε paran πραγματικα ζαλιστηκα διαβαζοντας και βλέποντας τις διαφορες φασεις κατασκευων,μετατροπων , εφευρέσεων και τελειοποιήσεων.

Να εισαι σιγουρος ότι θα το ''μελετησω'' πολλες φορες.

τα πιο θερμα μου συγχαρητηρια,αλλα θα μου επιτρεψεις να σε διορθωσω

Born in China but Made in GREECE.

να εισαι παντα καλα και εις ΑΝΩΤΕΡΑ.

Τι να πει κανεις ......το κανεις να φαινετε απλο μονο που δεν ειναι.Μονο την αγαπη για αυτο που κανεις να βαλεις αρκει να καταλαβεις οτι πρόκειται για εργο τεχνης ;)
Απλα τα σεβη μου :)

Φίλε Παναγή είσαι απίστευτος! Γνώστης των υλικών, μάστορας, εφευρέτης, βελτιωτής, τι να πρωτοπεί κανείς...

Δημιούργησες ένα ολόκληρο όπλο απο την αρχή, που όπως πολύ σωστά είπε και ο Grandmaster, απλά γεννήθηκε στην Κίνα ο κορμός του. Όλα τα υπόλοιπα έγιναν στην Ελλάδα...

Πρωτοπορίες, καινοτομίες, λύσεις και εφαρμογές απο άλλο πλανήτη. Μας αποδεικνύεις περίτρανα πως οι Έλληνες έχουν απο τα πιο λαμπρά μυαλά και όταν θέλουν δημιουργούν αριστουργήματα.

Χωρίς υπερβολές το πιο όμορφο bullpup κοντάκι που έχω δεί.

Τα μπράβο και τα συγχαρητήρια είναι πολύ λίγα για τη μαγκιά σου. Απλά και ταπεινά υποκλίνομαι στις ικανότητές σου.

Γιώργος.

Για μια ακόμα φορά με άφησες με ανοικτό το στόμα. Μπράβο Παναγή. Γεια στα χέρια σου... ;)

+10000
Eπαθα πλακα !!!!
Ο Παναγης τελικα εχει λυσεις για τα ΠΑΝΤΑ....
Ρε Φιλε Δεν παιζεσαι ,να εισαι καλα και παντα τετοια...
Απο τον Κινεζο χρησιμοποιησες δυο σωληνες και αυτες τις γιαλισες...
Για το κοντακι δεν εχω λογια ,πανεμορφο !!!!
Εισαι πολυ εξυπνος και εχεις χρυσα χερια..
Συγχαρητηρια !!!!

άφωνος  :o :o :o :o :o :o :o :o :o :o
περήφανος που είμαι μέλος αυτού του φόρουμ
και όπως προείπαν ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ  PROUDLY MADE IN GREECE
ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟΚΟΠΗΜΑ  :D ΕΙΠΑΜΕ ΝΑ ΠΙΟΥΜΕ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΑ ΠΟΤΑΚΙ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΛΑΡΩΣΟΥΜΕ  ΑΛΛΑ ΕΣΥ ΜΑΣ ΤΡΕΛΑΝΕΣ
ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ
https://www.youtube.com/watch?v=HVhDRtzwRF8

δεν εχω να πω κατι..οι φωτο τα λενε ολα..ΜΠΡΑΒΟ σου..ειναι μια κουκλα το Βαμ..

Από σήμερα, όποιος σέβεται τον εαυτό του σαν αεροβολά, θα πρέπει να διαλέξει μια (οποιαδήποτε) απ τις φωτό του αριστουργήματος για wallpaper στο πισί του.

Συγκινήθηκα ρε γαμώτο :'( :'( :'( Στην ηλικία μου δεν αντέχω πολλά τέτοια ακόμα :D :D :D Μπράβο φίλε και συνάδελφε, μας έκανες περήφανους που σε γνωρίζουμε.

15' standing ovation, at least...

Τρομερη δουλεια! Μπραβο και παλι μπραβο!
Ανυπομονω να το δω και σε βιντεο τι κανει!!!

φίλε συμφουρίστα δεν θα μιλήσω καν για το εντυπωσιακό οπτικό αποτέλεσμα του προτζεκτ σου γιατί το κρίνω  περιττό μιάς και όλοι οι προηγούμενη με κάλυψαν . Θα αναφέρω ότι με το καφεδάκι μου , και το σεμινάριο-ντοκημαντέρ σου , το πρωί με ταξίδεψες παραστατικά στην κατασκευή αυτού του μοναδικού αεροβόλου , φτιάχνοντάς  μου όμορφα την διάθεση  . Το σίγουρο είναι ότι πέρα από αυτή την υπέροχη κατασκευή αναδεικνύεται το μεράκι και το ιδιαίτερο ταλέντο σου , …. και πάλι μπράβο

Εκπληκτικη δουλεια και μερακι! Αψογος!
Και δεν το κρατησες και μυστικο...

 :o :o :o :o :o :o :o
Άφωνος και πάλι..
Συγχαρητήρια και νά'σαι πάντα καλά.
Φίλε μου εσύ είσαι σχεδιαστής, εφευρέτης, κατασκευαστής και και..
Δεν μπορώ να φανταστώ τι θα μπορούσες να φτιάξεις αν ασχοληθείς επαγγελματικά.
Τι Steve pope τι maccari, όταν θέλουν οι Έλληνες..

Το σημαντικότερο όλων είναι αυτός ο σπάνιος συνδυασμός που ανέφεραν οι προλαλήσαντες.
Ιδέες, πρωτοτυπία, σχεδιασμός, κατάλληλα εργαλεία, δεξιοτεχνία στην χρήση αυτών, γνώση των ιδιοτήτων κάθε υλικού,
γνώση και εμπειρία στην χρήση "εξωτικών υλικών" και ιδανικό "πάντρεμα" αυτών κατά περίσταση.

Τι να πω περισσότερο ...... Εύγε.

 

Όπως εύκολα θα καταλάβει κάποιος που διάβασε το θέμα,
πέρα από το όπλο και η παρουσίαση έχει πολύ κόπο και χρειάζεται πολύ χρόνο για να γίνει.
Ο Παναγής ξεκίνησε να γράφει στις 18 Αυγούστου αν θυμάμαι καλά,
είχα την τύχη να τη διαβάζω πριν βγεί προς τα έξω,έβλεπα το πάζλ να συμπληρώνεται κομμάτι κομμάτι,
έβλεπα ένα απίστευτο μηχανολογικό πορνό στην οθόνη μου,μύριζα το μαραγκούδικο και τα πριονίδια...
Τι να πεί κανείς για το όπλο ή τον δημιουργό του χωρίς να σκιαχτεί ότι θα είναι λίγο;;;;
Τι να πεί κανείς για αυτό το μοναδικό κόσμημα και τη μοναδική προσφορά της γνώσης ελεύθερα,
ακόμα και όσα αγοράστηκαν είχε ποιός - πού -πόσο...
ΒΑΜ 30 ο τίτλος του θέματος που είναι σε πίνακα ελεύθερο στα μη-μέλη,
φαντάζομαι τη φάτσα αυτού που σε κάποια φάση θα γκουγκλάρει "ΒΑΜ30 custom" και θα ανοίξει αυτή τη σελίδα  ;D ;D ;D
Το μόνο που θα πώ λοιπόν είναι ότι ποτέ δε φιλοδοξούσα να είμαι διαχειριστής σε φόρουμ με αεροβόλα,
δεν ήταν το όνειρό μου δηλαδή με τίποτα,αν ήταν όμως,στο όνειρο αυτό θα είχε τέτοια πόστ,
μοναδικά όχι για την Ελλάδα αλλά παγκόσμια.
Και είμαι σίγουρος πλέον ότι αυτό το όπλο είναι από άλλο πλανήτη...
Και ότι η Ονειροφαντασία είναι κάπου στα Δυτικά  :)

Στο δρόμο που μας δείχνει ο Παναγής είμαι σίγουρος ότι θα κινηθούν κι άλλοι, γιατί η γνώση δε σφραγίστηκε σε κλειστό κύκλωμα αλλά μας πήρε απ το χεράκι και μας την έδειξε. Ανώτερα πράματα :D :D :D

+100000

Άλλο πράγμα να το κατέχεις και να το φυλάς κάτω απο το στρώμα, και άλλο να το κατέχεις και να το μοιράζεσαι να ξεστραβώνονται και οι υπόλοιποι. Όχι οτι ποτέ θα μπορέσουμε εμείς οι κοινοί θνητοί να φτιάξουμε αυτά τα αριστουργήματα, αλλά έχουμε μια άποψη για το πώς γίνεται...

Εύγε Παναγή!

Απλά έχω μείνει άφωνος ότι καλύτερο θα μπορούσε να έχει αυτό το χόμπι από τα χέρια και το μυαλό  του Παναγή.

Παναγη ενα γκαμο 1000 που εχω θελεις να το κανουμε pcp ε θελεις εε πες ναι πες ναι.
Ωραια δουλεια, για μια ακομα φορα μας εστειλες...

καλό μεσημέρι από τα Δυτικά,

Προσπερνάω τους διθύραμβους και μάλιστα ασχολίαστους, μιας και με αδικούν, αφού δεν με περιγράφουν, ούτε καν...
Επιβιώνω ακόμα ως τοπογράφος και είμαι ένας απλός ερασιτέχνης χομπιστας-μικροκατασκευαστής. Από την εσωτερική σκάλα του σπιτιού και το γραφείο-πατάρι μας, μέχρι το δεντρόσπιτο των παιδιών και τα εντελώς παρανοικά αεροβόλα ψαροτούφεκά μου. Από τους πετρόχτιστους μαντρότοιχους του κήπου μας και τις τέντες του, μέχρι τα στεριανά αεροβόλα, με τα οποία "κόλλησα" εξ αιτίας σας.
Προσπαθώ να μοιράζω ειρηνικά και δίκαια τα εικοσιτετράωρά μου και ανησυχώ λίγο, μόνο όταν η Κατερίνα με προσφωνεί αγέλαστη, "αυτιστικό εφευρέτη" στις δυο τα μεσάνυχτα... Τότε απλά κλείνω το dremel, το τορνάκι το ραδιόφωνο και τα φώτα (με αυτήν τη σειρά), κλειδώνω το εργαστηριάκι μου και πάω για ύπνο  ;D ;D ;D


Κύριοι επι του θέματος: το κατασκεύασμα είναι άπαιχτο για καλυκάκια. Όσο ρίχνεις οριζόντια, ή προς τα κάτω είναι σούπερ. Μιλάμε ακούνητο. ΑΚΟΥΝΗΤΟ. Μάρμαρο και μάλιστα μεγάλου μεγέθους. Μόλις όμως το σηκώσεις καμιά δεκαπενταριά-είκοσι μοίρες προς τα πάνω, απλά το block (λόγω των ελάχιστων τριβών που έχουν οι γραφιτογρασσαρισμένες γλίστρες) τσουλάει πίσω και παύει να είναι recoilless.
Είναι καθαρά θέμα τριβής και επειδή όπως είπαμε κάποια προβλήματα τα λύσανε άλλοι πριν από εμάς, αντέγραψα την DIANA και έφτιαξα ένα ρυθμιζόμενο συστηματάκι με μια ακέφαλη αλενόβιδα Μ6, ένα κομματάκι λάστιχο διαμέτρου 5 mm (αντί ελατήριο που δεν είχα εύκαιρο) και μια μπίλια 5 mm που τρίβεται στην κάτω επιφάνεια της μπροστινής γλίστρας και "πιάνει" σε μια ρηχή εγκοπή της, οπότε και είναι πλέον εφικτές και ψηλές τουφεκιές.

Το τίμημα της επιλογής "αυξημένων τριβών", βιδώνοντας το ρυθμιστικό βιδάκι, είναι προφανώς κάποια (λίγη, σαν πισιπί ένα πράγμα) ανάκρουση...
Μόλις προλάβω θα το δείτε κι αυτό...

ΥΓ. Επειδή πάντα με ενοχλούσε να αναρωτιέμαι "πως το φτιαξε ο φούστης;;;" βλέποντας κάτι που με ενδιαφέρει να παρουσιάζεται "κρυμμένο" ή μισοκρυμμένο, έχω εδώ και χρόνια αποφασίσει πως ότι είναι για δημοσίευση, θα είναι πλήρες. Χωρίς να μένουν απορίες ...

Λίγα λόγια γιατί έχω μείνει άφωνος

Απλά........ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ........Είναι πολύ μεγάλη δουλειά να έχεις την δύναμη να υλοποιείς αυτό που σκέπτεσαι   ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;)

+10000000000000000....................

Το σύστημα "ελεγχόμενης τριβής" είναι είπαμε αντιγραφή του αντίστοιχου της DIANA. Αντί για μπίλια χρησιμοποίησα τελικά ένα ανοξείδωτο "bullet" με ημισφαιρικό κεφάλι, αντί για ελατήριο που δεν είχα τόσο μικρό, χρησιμοποίησα ένα σχεδόν κυλινδρικό κομμάτι λάστιχο ψαροτούφεκου και μια σκουληκόβιδα Μ6:

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P9010056_zps9a837aab.jpg)

Όλα (αυτά με τη σειρά) χώρεσαν σε ένα σωληνάκι με σπείρωμα Μ6 στη μια του άκρη, που "βλέπει" σε μια αυλακωτή εσοχή στην κάτω πλευρά της μπροστινής γλίστρας:

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P9010057_zps693f8d73.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P9010058_zpsf973b6a9.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P9010060_zps3ba402c8.jpg)

Στις δυο επόμενες φαίνεται τόσο η επάνω άκρη από το σωληνάκι που φιλοξενεί το "ρυθμιστή τριβής", όσο και το αφρώδες ελαστικό στοπ του block προς τα εμπρός. Στο εσωτερικό πλάι του κοντακιού τα δυο γυαλισμένα, εξάγωνα buttons της μπροστινής γλίστρας

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P9010061_zps8718088d.jpg?t=1409509925),

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P9010062_zps44bcc4c9.jpg)

Απλή,καθαρή και ομορφοδουλειά,μπράβο  :)

Χτες παρέλαβα το καινούργιο μου red dot, έναν Κινέζικο κλώνο walther, το τοποθέτησα στρίψη ματιού και έριξα καμμιά δεκαριά να το μηδενίσω. Κάπου εκεί και χωρίς καμμιά προειδοποίηση, πάω να οπλίσω και ο μοχλός πάει μόνο μέχρι τη μέση της διαδρομής. Το 'λυσα αμέσως και βρήκα το μόνο πράγμα που δεν είχα "πειράξει" σπασμένο. Ο οδηγός του ελατηρίου είχε παραδώσει πνεύμα, μιας και "ξεκεφάλωσε" τις δυο ροδέλες του. Γυάλισμα στις ροδέλες, κόλλημα με ψιλό ηλεκτρόδιο, πρόσωπο και γυάλισμα στον τόρνο, καθάρισμα της τρύπας και τρία τέταρτα μετά ξανάριχνα...

ο μαμά οδηγός ήταν έτσι για να τον θυμηθούμε:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8130016_zps50a9ae92.jpg)

και κολλήθηκε μέχρι να βρω χρόνο να φτιάξω έναν μασίφ μεταλλικό (και όχι acetal, αφού το "σκιάχτηκα")

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P9040012_zpsfca2bbf4.jpg)

Στο λύσιμο βρήκα και κάτι ακόμα που με προβλημάτισε, αλλά μιας και δεν κατέχω το θέμα, περιμένω τη βοήθεια σας. Το ελατήριο που μου έστειλε ο ΠΙΠ ήταν ένα Τούρκικο από Hatsan 125. Το έκοψα 28.5 εκατοστά και "πάτησα" τα πρώτα 5 mm (μισή σπείρα δηλαδή) για να κάμω "πρόσωπο", με την προοπτική ότι θα κοντύνει με τη χρήση και κάνα-ενάμισι πόντο, οπότε θα είμαι ΟΚ.
Μετά από καμμιά εκατονπενηνταριά βολές λοιπόν το Τούρκικο ελατήριο από 28 cm που ήταν έγινε 24, δηλαδή κάνα πόντο πιο κοντό από το μαμά Κινέζικο.
Να τονίσω εδώ ότι στο τεστ 16άρας μελαμίνης στα δέκα μέτρα, που με το μαμά ελατήριο δεν πέρναγε απέναντι, τώρα περνάει αέρας, είναι δηλαδή σαφώς πιο δυνατό, αλλά είναι φυσιολογικό να κοντύνει τόσο πολύ;;;

Το ελατήριο του 125 είναι πάνω και το μαμά Κινέζικο κάτω:

(http://i44.photobucket.com/albums/f23/panagis1/P9040011_zpsd396ba5d.jpg)

Σας θυμίζω πως ήταν όταν τοποθετήθηκε, όπου το ελατήριο του 125 είναι σε πρώτο πλάνο:

(http://i1279.photobucket.com/albums/y525/paran1/P8150014_zps6aae7e30.jpg)

Το red dot είναι αξιοπρεπές, με μεγάλο για σοβαρή σκοποβολή dot, αλλά τα κουτάκια από τα αναψυκτικά χτες το σούρουπο στέναξαν...

Απο οτι βλεπω το κομμενο ελατηριο ειναι 30 σπειρες με πιο χοντρο συρμα εναντι του εργοστασιακου με 32 σπειρες και πιο λεπτο συρμα. Συνηθως οσο πιο λιγη προφορτηση εχει ενα ελατηριο τοσο πιο καλα εκτονωνεται με πιο ομαλο κυκλο λειτουργειας και μακρενει η ζωη του. Το οτι εκατσε το ελατηριο νομιζω οτι ειναι φυσιολογικο ειδικα σε εργοστασιακα ελατηρια οπως του 125.
Δες το και αλλιως , εβαλες 19αρι μακρυ λαστιχο αντι για 17αρι κοντο κατα εναν τροπο :)

Μεμέτη ελατήριο έβαλες, τι περίμενες; Πάλι καλά που δεν βγήκε μπακλαβάς απο μέσα...

 :D :D :D :D :D

kαλημερα
Κανενα ελατηριο δεν παραμενει το ιδιο απο την στιγμη που μπαινει στον θαλαμο συμπιεσης !!!
Αυτο ειναι που λεμε στρωνει,δηλ λειτουργει στο μηκος που του επιτρεπει ο θαλαμος
 Το ποσο θα καθησει εχει να κανει με την προφορτιση που του εχει ασκηθει..
Εαν πχ το ειχες κοψει στους 27, υπαρχει πιθανοτητα να ηταν πιο δυνατο το αεροβολο,αλλα με πιο
γλυκεια ανακρουση..(μπορει να ηταν ομως και λιγο πιο αδυνατο..)θελει ερευνα και δοκιμες..
Το 27αρι εαν το εβγαζες θα ειχε γινει και αυτο 24(αλλα θα ειχε κατσει 3.5εκ)
 Το 28,5 που τοποθετησες καθησε 4,5εκ ..
Ασφαλως ολα τα ελατηρια δεν εχουν την ιδια κατασκευη..
(παχος συρματος,αρ σπειρων ,διαμετρο κλπ) ουτε την ιδια βαφη στο μεταλο !!!!..
Αυτες οι διαφορες μεταβαλουν την λειτουργια και την δυναμη σε καθε αεροβολο..

Πχ ενα v-mach 12λιβρo για το ΤΧ εχει 31σπειρες στα 23εκ,Το μαμα Φακ στο ΤΧ εχει 28 σπειρες σε 23εκ και βγαζει 13,5π/λ ,ενα Τιταν 7 εχει 31σπειρες στα 25,5εκκαι βγαζει δυναμη 15-16π/λ...
Το δικο σου στα 28,5εκ ηταν 30 σπειρες,που σημαινει αραιωτερες σπειρες,..
Ολα ειναι προς διερευνηση,απλα εχουμε καποιες ετοιμες λυσεις,στο περιπου για καποια μονελα
αεροβολων ,απο την προηγουμενη εμπειρια των κατοχων τους...
Εγραψα στο περιπου ,γιατι υπαρχουν και μικροδιαφορες απο παρτιδα σε παρτιδα ελατηριων..
Δεν ξερω εαν βοηθησα,αλλα καπως ετσι εχουν τα πραγματα,,,,
Τα χωνεις, κοβεις,δοκιμαζεις και επιλεγεις τι σε καλυπτει.Δεν ειναι λιγες οι φορες που τρως ΠΑΚΕΤΟ
γιατι το αχρηστευεις κοβοντας το πολυ κοντο..

Ναι αλλα εδω ο Ανθρωπος με λιγοτερη προφωρτηση εβγαλε μεγαλυτερη δυναμη που για εμενα αυτο ειναι καλο. Μην ξεχναμε οτι ειναι Recoiless.

Το ελατήριο είναι "ζωντανό" πράγμα. Οι διαφορετικής σύστασης χάλυβες που χρησιμοποιούνται στη συρματουργία προσδίνουν διαφορετικές ιδιότητες όσον αφορά στη συμπεριφορά του ελατηρίου στην ελαστική περιοχή παραμορφώσεων. Σε μια απ αυτές τις ιδιότητες/παραμορφώσεις οφείλεται το φαινόμενο που παρατήρησες, του ερπυσμού. Έχει να κάνει με την αναδιάταξη της κρυσταλλικής δομής κι εξαρτάται απ το χρόνο επιβολής φορτίου, τη θερμοκρασία κλπ. Για περισσότερα εδώ http://en.wikipedia.org/wiki/Creep_(deformation) (http://en.wikipedia.org/wiki/Creep_(deformation))

Συμπέρασμα που έχω βγάλει με την ενασχόληση με σουμιέδες είναι πως, αφού δεν μπορώ να ξέρω τι σκατά σίδερο διάλεξε ο μεμέτης ή ο σχιστομούνης, αφού σετάρω εκεί που θέλω με το συγκεκριμένο που διάλεξα (πχ ΤΙΤΑΝ), το ξεχνάω (δηλ δεν ξαναμετράω) μέχρι να αστοχήσει, μετά ξεβγάζω κι επαναλαμβάνω ;D ;D ;D

Titan-v- mach ειναι απο τα καλυτερα ελατηρια.

Μια χαρά είναι Παναγή και δε θα 'χεις κανένα πρόβλημα,
υπολογίζω να είσαι στα 19 περίπου πδλβρα κρίνοντας από το μ.ο. των 30-1
στα οποία έχει μπεί αυτό το ελατήριο + τσιμούχα.
Το προηγούμενο που σεταρίστηκε έτσι μετρήθηκε και βρέθηκε να παίζει στα 3 πόδια max dv.
Άλλα ελατήρια που κάνουν είναι τα αντίστοιχα v-mach και ΤΙΤΑΝ για το HW80.
Μετά από καμμιά 10αριά χρόνια που θα παραδώσει το πνεύμα αυτό του 125 βλέπεις τι θα κάνεις  ;D

ΥΓ Ο Σταμάτης που σετάρσε το δικό του στα 18 πδλβρα με ΤΙΤΑΝ θα το ξαναανοίξει
για να βάλει τέτοιο ελατήριο  ;D

Xatsan μπρε αφερημ κουρου καϊμακ.

Μιχάλη μπορεί να πάει αρκετά πάνω από τα 20 με αυτό το ελατήριο και βαριά σφαιράκια.
Άκοπο είναι 44 πόντους  8)

Ναι τα τούρκικα ελατήρια αμα το βάλεις δεν χρειάζονται οι 150 βολές ... και με 20-30 αρκεί για να κάτσει εκει που θα μείνει μετά για αρκετό διάστημα.

Το δικό μου είναι στα 19 ποδόλιβρα Κώστα και δεν το πειράζω χαχαχαχαχαχαχα μια χαρούλα ρίχνει κι έτσι ....

Αλλα θα έπαιρνα άλλο ένα για να το φτιάξω .... έχει πλάκα να ασχολείσαι με κινέζους ;)

Κατα τα άλλα η δουλειά του Παναγή ... απλά αψεγάδιαστη :)

Ότι είπα για το Hatsan ισχύει κι εδώ. Δύο μέρες τώρα διαβάζω Paran. Απλά άφωνος  :o :o :o

Ένα μεγάλο μπράβο!!!!!!!!!!!! αν και  είναι λίγο το όπλο είναι  τέλειο  έχεις κάνει τελεία δουλειά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!