καλημέρες απ' τα συννεφιασμένα Δυτικά,
Η ράγα airsoft είναι σχεδόν 14 cm και κόστισε 8 ευρώ, χωρίς τα μεταφορικά... Πάμε στη συνέχεια της μαύρης φουστανέλας μου...
26-1-2019Σήμερα είχε τρίψιμο, σκαλισματάκια, μάγουλο και ξανατρίψιμο...
Σε τούτο το project είχα αποφασίσει εξ αρχής ότι
θα σκαλίσω κάπου τα καλυκάκια, οπότε με συνοπτικές διαδικασίες διάλεξα σημείο και με κοφτερά μου σκαρπελάκια και τη βοήθεια ενός τροχισμένου οδοντιατρικού ξέστρου, σε μισή ωρίτσα, όσο βαστάει ένας καφές, έτοιμο το "
WFKS"... Αν βρεθείτε ποτέ σε τέτοια φάση, θυμηθείτε ότι πρώτα χαράζουμε το περίγραμμα και μετά το "αδειάζουμε"...
Το εσωτερικό του κοντακιού μου εν τέλει έγινε έτσι...
Στις επόμενες φωτογραφίες φαίνεται καλά ο μπρούτζινος οδηγός για το αξονάκι της συρόμενης σκανδάλης μου. Αυτός ο οδηγός-γλίστρα φωλιάζει σε εσοχή στο κοντάκι και μαζί με τις ελάχιστες ανοχές της πίσω γλίστρας, είναι η αιτία της πολύ καλής ποιότητας λειτουργίας, της πολύ καλής αίσθησης δηλαδή της σκανδάλης του κοντοτούφεκού μου...
Με τις ψηλές βάσεις στην HAWKE, με έπαιρνε να φτιάξω και ένα
μάγουλο, αφ ενός για να μην ακουμπάω στο block του τουφεκιού, με ότι αυτό σημαίνει για την αίσθηση αλλά και για την προστασία από τον ιδρώτα, αφ ετέρου
για να προσδιορίσω πιο μονοσήμαντα την θέση του προσώπου μου πάνω στο όπλο...Το υλικό που επέλεξα είναι
φυμέ plexiglass 3 mm, που το διαμόρφωσα στο σωστό σχήμα καμπυλώνοντάς το με θέρμανση πάνω στο ίδιο το όπλο (ένα θερμοπίστολο αρκεί για να το μαλακώσει αμέσως) και φτιάχνοντάς του προσεκτικά με φαλτσοκομένες λουριδίτσες από το ίδιο υλικό,
μια dovetail "γλίστρα", για να μπαίνει σφιχτά στην υπάρχουσα dovetail του ΑΤ-44, οπότε και
μπορείς να το μετακινήσεις μπρος-πίσω όπου σε βολεύει...Το plexiglass κολλάει με
χλωροφόρμιο (2-3 ευρώ το γυάλινο μπουκαλάκι από το φαρμακείο, αντί 15-20 ευρώ το τενεκεδάκι η "ειδική" κόλλα, που είναι επίσης χλωροφόρμιο...). Οι συγκολήσεις με χλωροφόρμιο απαιτούν άψογη επαφή μεταξύ των τμημάτων, όμως είναι πανεύκολο να γεμίσεις και τα όποια μικρά κενά με λίγα τρίματα plexiglass που τα "εμποτίζεις" με λίγο χλωροφόρμιο με μια μπατονέτα...
Το μαγουλάκι μου "έκατσε" άριστα πάνω στο AT-44, το κατέβασα μάλιστα στη μέση και πίσω, τρίβοντας καταλλήλως και απομένει να στρογγυλέψω τις ακμές του και να το γυαλίσω κάποια στιγμή με ντουκόχαρτο νερού μέχρι 2000 (ευκολότερο, αλλά δεν δίνει τέλειο αποτέλεσμα είναι το γυάλισμα με λίγο χλωροφόρμιο σε μια μπατονέτα...)
Τρίψε, ξανατρίψε, το παράτησα κάποια στιγμή, μπας και προλάβω να το βάψω αύριο...
27-1-2019Σήμερα αφιέρωσα μισή ωρίτσα στο bullpup μου...
Βαφή...ο Άγγελος, το ζευγάρι μου στο ψαροτούφεκο είναι τρίτης γενιάς διακοσμητής μεγάλων επιφανειών, δηλαδή μπογιατζής. Του είπα τι θέλω να κάμω και με προμήθευσε μια μαύρη βαφή νερού της vernilac...
γάντια (οπωσδήποτε, αλλιώς τα χεράκια σας θα ξεμαυρίσουν το Πάσχα...) πινελάκι για τις εσοχές, σφουγγαράκι για απ' έξω και πάμε...
Θεωρείστε δεδομένο ότι θα τα κάνετε όλα ταναπού, οπότε προστατέψτε ότι κρίνετε καταλλήλως...
Η καλή μου η αγελάδα τρώει χόρτο στη λιακάδα, οπότε το κοντάκι μου έμεινε έξω, κάτω από την τέντα της αυλής για να στεγνώσει...
Οι βαφές νερού "σηκώνουν" το ξύλο όταν στεγνώσουν... Δεν ήθελα να το τρίψω με γυαλόχαρτο, για να μην ασπρίσω τα σκληρά νερά του ξύλου, οπότε
αφού στέγνωσε πολύ καλά, το έτριψα σε δέκα λεπτάκια παντού, με ένα καινούργιο καθαρό skotchbright...
Κάπου εκεί αποφάσισα να αλλάξω την μοναδική βίδα (μια φρεζάτη Μ5) που δένει το όπλο στο κοντάκι με μια επίσης φρεζάτη, αλλά με κεφάλι ψωμάκι, που είναι πιο όμορφη...
Πριν το βερνικώσω, ήθελα να δω πως φαίνεται σαν συνολάκι, οπότε και το ξανάδεσα (σε αυτές τις πλήρεις ιδιοκατασκευές θεωρείστε δεδομένα τα εκατό τουλάχιστον βάλε-βγάλε, για τα ταιριάσματα...) αυτήν τη φορά με χαμηλές βάσεις για την HAWKE...
Λοιπόν καλούτσικο γίνεται νομίζω... Άντε να το δούμε και με τα βερνίκια του... 
Α, ναι, για να μην το ξεχάσω, θυμηθείτε αν βάλετε μπουγάδα, βγάλτε τον καθαρό γάτο απ' τη λεκάνη...
ΜΑΥΡΗ ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΑ (AT-44 long bullpup)