επόμενο »

παιδια ολα πολυ καλα χτες!

δεν καταλαβα ποτε πηγε 2 η ωρα! αν δεν επιανε η βροχη να ξεκολλησω να τα μαζεψω , ακομα εκει θα ημουνα..

χαρηκα που σας γνωρισα και συγνωμη αν με καποιους δεν συστηθηκα αλλα μεσα στο χαμο δεν ηξερα σε ποιον να πρωτομιλησω..

την επομενη φορα..

τα πρώτα αποτελέσματα, Extreme BenchRest,



η απόσταση είναι λίγο μικρότερη από 90μ (που απέχει το ερείπιο) για λόγους ασφάλειας των ερωτευμένων ζευγαριών, των παραπλεόντων τον Πηνειό πλοιαρίων και των αγροκτηνοτρόφων της ευρύτερης περιοχής.

Τιμητικα πρωτος πρεπει να βγω εγω.

Οι λογοι ειναι.

1.Εχω ασπρα μαλια.

2.Ειμαι Μπαρμπας.

3.Δεν βλεπω καλα.

4.Εριχνα με 4.5 12λιβρο.

5.Ειχα ξυπνησει απο της 4 το πρωι.


   Αυτα.....Ευχαριστω.

Συνέχεια λοιπόν ......

Ολοι μα όλοι στη γραμμή με τα κοντάρια κοιτούσαν μέσα απο τα μπουριά τους προς την πλευρά που ήταν οι πίκανες ανακοινώσεων ........







Τι έχει μέσα το μπουρί και κοιτάνε μέσα απο αυτό; Δείχνουν ενθουσιασμένοι ........... πρέπει κάτι ωραίο να δείχνει το μπουρί που εγώ δεν το βλέπω .... πρέπει κι εγώ να το δώ ..... αλλά και να μάθω πως λειτουργούν αυτά τα μοντέρνα κοντάρια ......
Κι ο γιατρός του χωριού με κοντάρι ...... και μπουρί ......



Επιτέλους μπήκαν οι ανακοινώσεις .... αλλά πάλι δεν καταλαβαίνω τίποτα ..... πάπυροι με κυκλάκια ..... τι ανακοινώνουν άραγε; Τελικά δεν καταλαβαίνω τίποτα ....



Κι ο Γιατρός του χωριού .... με τον Τάσσο ..... κι ένα κοντάρι να είναι στο χώμα και μια καλούμπα ..... το βρήκα ..... με το κοντάρι θα πετάξουν το χαρταετό ..... που είναι όμως ο χαρταετός;  



Βρέ αυτή η μανία με τα μπουριά ....... να κοιτάνε όλοι απο μέσα .... εγώ ξέρω ότι στις σόμπες έχουμε μπουριά ..... τώρα και στα κοντάρια;



Κι ο μάγος του χωριού έτοιμος να εξαπολύσει τους κεραυνούς του απο το μαγικό του ραβδί



Κι ο Κωσταλίξ συνεχίζει να είναι κατεβασμένος απο την ασπίδα .... πεζός να μοιράζει κέφι σε όλους τους παρευρισκόμενους .....



Ο Φίλ ο λεοντόκαρδος με το κοντάρι το Οβελίξ του μεγαλοπρεπή ..... ο Κωσταλιξ και στο βάθος ο Οβελίξ ο μεγαλοπρεπής ... κρατάνε καλά το μυστικό για το πως λειτουργούν τα μοντέρνα κοντάρια που τους δίνουν πελονέκτημα έναντι των Ρωμαίων ......





Με έχει φάει η περιέργεια ....... ο φίλος Βασιλίξ δείχνει πιο φιλικός και ανοιχτός ..... θα τον πλησιάσω ...... να τον ρωτήσω τι και πως και πότε .....
Κοιτώντας μέσα απο το μπουρί του κονταριού του μου εξηγεί εν τάχει και ....



Εγώ δεν καταλαβαίνω και επιστρέφω με πιο πολλές απορίες ....... και μου λέει ... ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ... ΤΙ ... ΔΕΝ ... ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ......



Κι ενώ οι απορίες μου μεγαλώνουν και έχω σύγχυση για το πως λειτουργούν αυτά τα ριμάδια τα κοντάρια ..... στο διπλανό τραμέζι ετοιμάζονται για να σηκώσουν το χαρταετό με τα κοντάρια .... ο Τάσσος εν δράσει ...



Τελικά βλέπω απογοήτευση .... πρέπει να έχει κοπεί η ουρά του χαρταετού και σκέφτονται πως να σταθεροποιήσουν την ουρά του .....

Στο βάθος κι ο αγιουρίξ σκεπτικός ......



Και επανέρχεται η ευτυχία γιατί κάτι δείχνει να κάνει ο Γιατρός του χωριού .... με άλλο κοντάρι όμως ..... πόσα κοντάρια έχει αυτός ο άνθρωπος ......



Κι ο Αγιουρίξ σοβαρός ....... δείχνει τα δόντια του .... ακόμα όμως δεν καταλαβαίνω τι κάνουν .... είναι πολύ μακρυά .... δεν μπορώ δώ λεπτομέρειες



O Φίλιπος ο Λεοντοκαρδος ( μυστική συμαχία Γαλατών με τους Αγγλους ....... ) κι ο Βασιλίξ ..... στεναχωρεμένος που δεν κατάφερε να μου λύσει την απορία για το πως λειτουργούν τα κοντάρια ....



Και ξαφνικά βλέπω ότι κοιτώντας στο μπουρί ... κάτι χαϊδεύουν στο κάτω μέρος του κονταριού ..... και ακούγεται ένα πάφ .... και ένα τακ στον πίνακα ανακοινώσεων ...... θα τρελαθώ .... τόσα κοντάρια .... να έπιανα ένα στα χέρια μου να έβλεπα πως λειτουργεί ....





Και επιτέλους μου λύθηκε η απορία για το τί κάνουν αυτα τα κοντάρια ..... στο διπλανό τραπέζι βλέπω να σημαδεύουν τα ομοιώματα ζώων και να τα χτυπάνε με τα κοντάρια ..... μου αρέσει ..... θέλω κι εγώ να δοκιμάσω ....



Και τελικά αφού δοκίμασα ...... μου άρεσε .... και δεν βρήκα χρόνο να ζωγραφίσω άλλο αλλά μόνο να ρίχνω με τα κοντάρια ..... κοιτώντας μέσα απο το μπουρί ...... τελικά πολύ ωραία ήταν ..... βέβαια υπήρξε και η στιγμή όπου τα μάγια του μάγου του χωριού ακυρώθηκαν γιατί κάποιος χόρεψε στα κρυφά το χορό της βροχής και αρχίσαμε να μαζεύουμε τα πράγματα .... κι ο Κωσταλίξ έπεσε στη νάρκη που αρχικά περιέγραψα ......   Ευτυχώς χωρίς τραυματισμό .....  

Αφού αποχαιρετηθήκαμε με όλους τους παρευρισκόμενους πήγαμε για γεύμα με τον Οβελίξ τον μεγαλοπρεπή και πήρα το δρόμο για τα γραφεία της εφημερίδας να γράψω αυτή την ανασκόπηση .....

Τελικά το Γαλατικό χωριό αντιστέκεται καλά ..... και ξέρουν να περνάνε υπέροχα ..... θα ξαναβρεθώ να καλύψω το γεγονός κι ας μου βγεί το χέρι πάλι να ζωγραφίζω τα στιγμιότυπα

Με αγάπη ....

Ο Μαλλιάς του χωριού

[Μόνο sex και αεροβόλα πλέον]

τα πρώτα αποτελέσματα, Extreme BenchRest,



η απόσταση είναι λίγο μικρότερη από 90μ (που απέχει το ερείπιο) για λόγους ασφάλειας των ερωτευμένων ζευγαριών, των παραπλεόντων τον Πηνειό πλοιαρίων και των αγροκτηνοτρόφων της ευρύτερης περιοχής.

Kαλό το 36 που έκανα αλλά δεν έριξα  
Είναι του  Κώστα (KF66)

       Εγώ θέλω να σταθώ σε κάτι πολύ σημαντικό πέρα απ το ότι περάσαμε καλά ένα πρωινό με τα αεροβόλα μας.
       Η όλη ιστορία δεν ήταν οπως απλά ειπώθηκε  '' πρωινός καφές με σφαιράκια ''  αλλά κάτι  πολύ περισσότερο , μια ιερή τρέλλα για το αεροβόλο που διακατέχει του Αθηναίνους  της  οικείας ομοσπονδίας  (wfks)

       Eτυχε να βρίσκομαι για άλλη μια φορά στο σκοπευτήριο αυτό από την αρχή έως το τέλος  απ΄αυτο το νταβαντούρι είδα πολλά και κατάλαβα περισσότερα.

       Ολα τα παιδιά που ήρθαν από πολύ μακρυά κουράστηκαν πολύ , ταλαιπωρήθηκαν από το πήγαινε έλα και την σχετική προετοιμασία αλλά πιο πολύ απ όλους τα παλικάρια από την Αθήνα  και ο Ξενοφώντας.

      Για να γίνει η συνάντηση - αγώνας κάποιοι πάσχησαν πολύ , όχι μονο σε οργανωτικό επίπεδο με συνεννοήσεις , αλλά και με πολύ προσωπική δουλειά και  προσωπικό οικονομικό κόστος.

      Κάποιοι χρειάστηκε να κάτσουν και να σκεφτούνε τι χρειάζεται για τέτοιου είδους ''αγώνες''  , κάθησαν κι έφτιαξαν τον απαραίτητο εξοπλισμό , με στοχοθήκες ,στοχους , ορθοστάτες για στόχους, στόχους για field target  κτλ .
       Και άντε τους φτιάξανε , αυτά  μετά έπρεπε να φορτωθούνε , να μεταφερθούνε , να ξεφορτωθούνε , να στηθούνε , να γίνει ο αγώνας και κατόπιν πάλι όλη αυτή η διαδικασία  αντίστροφα.
      Κατα την διάρκεια της εκδήλωσης δεν μπορούσαν να είναι αεράτοι , ανέμελοι και χαλαροί όπως οι περισσότεροί από μας αλλά ''έτρεχαν'' για να κυλήσουν όλα όμορφα και ωραία.

      Για πολλούς απ αυτούς που ήταν παρόντες στην εκδήλωση ήταν πράγματι  ένας πρωινός καφές με σφαιράκια καθώς  ήταν από την γύρω περιοχή , ήρθαν γνωρίστηκαν με τα υπόλοιπα παιδά , τα βρήκαν έτοιμα , ρίξαν , ευχαριστήθηκαν και ίσως όταν άρχισε  έρχεται σιγά σιγά η κόπωση , σηκώθηκαν και έφυγαν.
      Εντάξει δεν ήταν και κανένα τραγικό λάθος ή παράπτωμα αυτό αλλά συγκρινόμενη αυτή η στάση τους με την  υπερπροσπάθεια των παιδιών από την Αθήνα  , φαντάζει κάπως εγωιστική.

      Δεν είναι κάποιο είδος γκρίνιας  αλλά λέω τα πράγματα όπως τα είδα που κάποιοι από μας ίσως να μην τα πολυπροσέξανε.
        

Τιμητικα πρωτος πρεπει να βγω εγω.

Οι λογοι ειναι.

1.Εχω ασπρα μαλια.

2.Ειμαι Μπαρμπας.

3.Δεν βλεπω καλα.

4.Εριχνα με 4.5 12λιβρο.

5.Ειχα ξυπνησει απο της 4 το πρωι.


   Αυτα.....Ευχαριστω.

Και είχες και ένα τραπέζι ¨¨βάρκα -γυαλό ¨¨

      Εγώ θέλω να σταθώ σε κάτι πολύ σημαντικό πέρα απ το ότι περάσαμε καλά ένα πρωινό με τα αεροβόλα μας.
       Η όλη ιστορία δεν ήταν οπως απλά ειπώθηκε  '' πρωινός καφές με σφαιράκια ''  αλλά κάτι  πολύ περισσότερο , μια ιερή τρέλλα για το αεροβόλο που διακατέχει του Αθηναίνους  της  οικείας ομοσπονδίας  (wfks)

       Eτυχε να βρίσκομαι για άλλη μια φορά στο σκοπευτήριο αυτό από την αρχή έως το τέλος  απ΄αυτο το νταβαντούρι είδα πολλά και κατάλαβα περισσότερα.

       Ολα τα παιδιά που ήρθαν από πολύ μακρυά κουράστηκαν πολύ , ταλαιπωρήθηκαν από το πήγαινε έλα και την σχετική προετοιμασία αλλά πιο πολύ απ όλους τα παλικάρια από την Αθήνα  και ο Ξενοφώντας.

      Για να γίνει η συνάντηση - αγώνας κάποιοι πάσχησαν πολύ , όχι μονο σε οργανωτικό επίπεδο με συνεννοήσεις , αλλά και με πολύ προσωπική δουλειά και  προσωπικό οικονομικό κόστος.

      Κάποιοι χρειάστηκε να κάτσουν και να σκεφτούνε τι χρειάζεται για τέτοιου είδους ''αγώνες''  , κάθησαν κι έφτιαξαν τον απαραίτητο εξοπλισμό , με στοχοθήκες ,στοχους , ορθοστάτες για στόχους, στόχους για field target  κτλ .
       Και άντε τους φτιάξανε , αυτά  μετά έπρεπε να φορτωθούνε , να μεταφερθούνε , να ξεφορτωθούνε , να στηθούνε , να γίνει ο αγώνας και κατόπιν πάλι όλη αυτή η διαδικασία  αντίστροφα.
      Κατα την διάρκεια της εκδήλωσης δεν μπορούσαν να είναι αεράτοι , ανέμελοι και χαλαροί όπως οι περισσότεροί από μας αλλά ''έτρεχαν'' για να κυλήσουν όλα όμορφα και ωραία.

      Για πολλούς απ αυτούς που ήταν παρόντες στην εκδήλωση ήταν πράγματι  ένας πρωινός καφές με σφαιράκια καθώς  ήταν από την γύρω περιοχή , ήρθαν γνωρίστηκαν με τα υπόλοιπα παιδά , τα βρήκαν έτοιμα , ρίξαν , ευχαριστήθηκαν και ίσως όταν άρχισε  έρχεται σιγά σιγά η κόπωση , σηκώθηκαν και έφυγαν.
      Εντάξει δεν ήταν και κανένα τραγικό λάθος ή παράπτωμα αυτό αλλά συγκρινόμενη αυτή η στάση τους με την  υπερπροσπάθεια των παιδιών από την Αθήνα  , φαντάζει κάπως εγωιστική.

      Δεν είναι κάποιο είδος γκρίνιας  αλλά λέω τα πράγματα όπως τα είδα που κάποιοι από μας ίσως να μην τα πολυπροσέξανε.
        

Τάσσο να διορθώσω ... δεν ήταν αγώνας .... ημερίδα ήταν όπου κάναμε το κέφι μας και περάσαμε υπέροχα στο Γαλατικό χωριό .....

Τιμητικα πρωτος πρεπει να βγω εγω.

Οι λογοι ειναι.

1.Εχω ασπρα μαλια.

2.Ειμαι Μπαρμπας.

3.Δεν βλεπω καλα.

4.Εριχνα με 4.5 12λιβρο.

5.Ειχα ξυπνησει απο της 4 το πρωι.


   Αυτα.....Ευχαριστω.

Και είχες και ένα τραπέζι ¨¨βάρκα -γυαλό ¨¨

+10000000000000000000

[ΡΕ ΟΥΣΤ ΛΕΜΕ !!!]

Μια ακομα Κυριακη περασε. Κι ομως σε καποιους απο μας θα μεινει χαραγμενη ισως και για παντα.

Θα αραδιασω μερικες χθεσινοβραδυνες σκεψεις που ενω μου τριβελιζαν το μυαλο (οσο εχει απομεινει), μου αφηναν παραλληλα μια ζεστασια στην ψυχη.
Βρεθηκαν λοιπον ανθρωποι διαφορετικων τοπων, αντιληψεων, συνηθειων και γενικοτερα κοινωνικου στατους. Ηλικιες απο 10 μεχρι 50 φευγα. Οικονομικες καταστασεις, πολιτικες πεποιθησεις , κομματικες τοποθετησεις αδιαφορες για ολους μπροστα στην αγαπη για αυτα τα κομματια ξυλου και μεταλλου που σε συνδυασμο με το μολυβδο και τα κρυσταλα μας κανουμε να ξεχνιομαστε εστω και για λιγο απο τα καθημερινα μας.

Προσωπικα αυτο μου με γεμισε ψυχικα ειναι οτι ενω καποιοι απο μας ημαστε απλως χομπιστες ή περναμε την ωρα μας, γνωρισα παλικαρια που δειχνουν μονο αγνη ΑΓΑΠΗ για το αεροβολο. Δεν υπαρχουν αυτοι οι τυποι ρε φιλε σκεφτηκα. Ενω καποιοι τα ξυναμε (για μενα λεω) καποιοι αλλοι αναπαραστουσαν τον αειμνηστο Βεγγο προσπαθωντας με τα μαγικα τους να μετατρεψουν ενα χωραφι σε σκοπευτηριο με μεσα δικα τους και το χρονο εχθρο τους καθως ολοι οι υπολοιποι βιαζομασταν να δειξουμε τις ικανοτητες μας.......  

Δε θα αναφερθω ονομαστικα στους χθεσινους πραγματικους πρωταγωνιστες, αλλα ουτε και στους υπολοιπους. Ολοι ξερουμε ποιοι ημαστε και τι χρειαζεται για να γινουμε καλυτεροι.
Ουτε θα αναφερθω ονομαστικα στους απλους φιλους που επισκεφθηκαν το χωρο της εκδηλωσης μονο και μονο για να χαρουνε μαζι μας ακομα και αν ειναι λειοκανοι, ραβδωτοι ή τοξοβολοι.
Και σιγουρα δε θα αναφερθω ονομαστικα και στους λοιπους ακατανομαστους που βρεθηκαν εκει, εκτελωντας εντεταλμενη υπηρεσια και δε μας τιμησαν ουτε με την καλημερα τους (δυστυχως υπαρχουν και αυτοι).....
Αληθεια αυτο πως το λεει ο απλος λαος? Θρασος ή βλακεια ?


ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ

Χρηστος


ΥΓ Μη το ξεχασω....... διδαξατε στο γιο μου πως να γινει καλυτερος ανθρωπος (και πως να μενει αυπνος απο τον ενθουσιασμο του).

Ενω καποιοι τα ξυναμε (για μενα λεω)

Καλός το μάγο του Χωριού ........ 

Δεν τά ξυνες ..... ξόρκια στα σύννεφα έκανες

     Δυστυχώς από τις φωτογραφίες και μόνο δεν μπορούν να καταλάβουν οι φίλοι που δεν μπόρεσαν να παραστούν στην εκδήλωση το πώς ακριβώς  είχαν διαμορφωθεί οι ξεχωριστοί χώροι για τα διαφορετικά σκοπευτικά σενάρια , γι αυτό και έκανα ένα σχεδιάκι για να καταλάβουν ακριβώς. Στο σχέδιο αυτό φαίνεται και το πως είχαν ταχθεί τα όπλα και απ αυτό εξηγούνται επαρκώς τα μόνιμα παράπονα του Ξενοφώντα.

     Δυστυχώς από τις φωτογραφίες και μόνο δεν μπορούν να καταλάβουν οι φίλοι που δεν μπόρεσαν να παραστούν στην εκδήλωση το πώς ακριβώς  είχαν διαμορφωθεί οι ξεχωριστοί χώροι για τα διαφορετικά σκοπευτικά σενάρια , γι αυτό και έκανα ένα σχεδιάκι για να καταλάβουν ακριβώς. Στο σχέδιο αυτό φαίνεται και το πως είχαν ταχθεί τα όπλα και απ αυτό εξηγούνται επαρκώς τα μόνιμα παράπονα του Ξενοφώντα.

http://imageshack.us/a/img248/3633/sam4184.jpg

 

Ενα δύο καλά παιδιά ...... ρίχνανε στις φιγούρες απο μακρυά Κι ο Ξενοφωνίξ "κελαηδούσε" μελωδικά 

[Μόνο sex και αεροβόλα πλέον]

Μαζευτήκαμε λοιπόν την Κυριακή....
Από Πελοπόννησο μέχρι Θράκη,Αθήνα,Βέροια,Βόλο,Τρίκαλα,Λάρισα,Ξάνθη....
σταματάω για να μην ξεχάσω κανέναν,πάντως σίγουρα ήταν Πανελλήνια  
Δύο περίπου ώρες πριν αρχίσει η ημερίδα σε ένα parking της ΕΟ κάπου στα Καμμένα Βούρλα
ένα περίεργο θέαμα,κάμποσοι τύποι με καφέ στα χέρια να γελάνε,
μάλιστα κάποιος πρότεινε "Δε ρίχνουμε και καμμιά ψιλή για σετάρισμα εδώ όπως είμαστε..."
Λάρισα λοιπόν,στο μαγαζί του Γιώργη George3d για καφεδάκι και μάσα,
ξεκίνησε το κάψιμο με το καλημέρα.
Κατόπιν πήγαμε στο σκ/ριο,φάνηκε από την αρχή ότι θα περνάγαμε πολύ καλά...









Ο Φώντας με τον Γιατρό αγαπιούνται και δεν το 'κρυψαν...



Διαβάστε πιο πάνω για την ετοιμασία,στοχοθήκες,φιγούρες FT κτλ.
αφού λοιπόν ετοιμαστήκαμε ο Γιατρός φρεσκάρησε λιγάκι σε όλους τα μέτρα ασφαλείας,
πραγματικά ήταν ένα ασφαλές περιβάλλον με πολλούς επόπτες ενώ η λέξη stop
που σήμαινε αφήνουμε τα όπλα και σηκωνόμαστε ακούστηκε πολλές φορές,
μια και τα παιχνίδια παίζονταν παράλληλα.

Ξεκινήσαμε λοιπόν να ρίχνουμε...







EV2 παραλλαγής...









Παράλληλα όσοι τελείωναν με το BR25 πέρναγαν δίπλα για FT,
τρία μεταλλάκια διαστάσεων 2Χ3 εκατοστά ήταν σε απόσταση κάτω των 10 μέτρων
και μετά φιγούρες κανονικές μέχρι τα 50.





υπό το άγρυπνο βλέμμα των Γιατρού,Φώντα και Σάββα





ενώ ο Κώστας φρόντιζε για πειστήρια...



Οι μακρυνές φιγούρες ήταν ...μακρυνές  



Στο Ft υπήρχε και κερκίδα
αλλά οι συμμετέχοντες δεν έδειξαν να ενοχλούνται...





Διακρίνονται τα μεταλλάκια σε κόκκινο χρώμα



Δίπλα ο άγρυπνος επόπτης  φρόντιζε το πρόγραμμα να τρέχει γρήγορα



και όντως στο ΒR25 τελειώναμε on time









Όσοι δεν έπαιζαν έκαναν πηγαδάκια


ή κάναν δοκιμές και σεταρίσματα





Και μετά ήρθε η ώρα του EXTREME BR











Ξεκινήσανε λοιπόν οι βολές,να (ξανα)τονίσουμε ότι η κατάληξη τους γινόταν με απόλυτη ασφάλεια
σε χωμάτινο τοίχο.









Κάπου εκεί ήρθε και η ώρα για ελεύθερο αγνό και απολαυστικότατο plinking  





ενώ ξεκίνησαν οι αγκαλιές και τα φιλιά όπως κάνουν οι γριές...







Η βροχή που ήρθε μας μάζεψε κάτω από το σκέπαστρο



και μια και δεν έλεγε να σταματήσει μαζέψαμε υπό βροχήν...



Τώρα τι να πρωτοπώ,για τα παιδιά που γνώρισα από κοντά,για ποιόν να πώ πρώτα;;;
Να πώ για τους φίλους που ξαναείδα;;;
Να πώ ότι περάσαμε τέλεια;;;
Θα πώ μόνο ότι τελικά άμα θέλουμε μπορούμε,
ίσως όχι κάθε μέρα αλλά μπορούμε.
Πέρα τελικά από κάθε αποτέλεσμα των παιχνιδιών στην ημερίδα
δικιά μου αίσθηση είναι ότι την τρέλλα που λέει ο Τάσος πιο πάνω την κουβαλάμε όλοι μας ...
Και πέρα τελικά από τη μεγάλη συμμετοχή ο τίτλος του φόρουμ δικαιώνεται απόλυτα,
το αεροβόλο είναι πρώτα απ΄όλα διασκέδαση...