Η αβάσταχτη ελαφρότητα...

[gatos]

Ένα βιντεάκι αρκετά κατατοπιστικό, που με έχει βοηθήσει για το length of pull,  είναι το παρακάτω:

Κι άλλο ένα πιο... ''κομπογιαννίτικο''...  :)

[Memas]

Μέχρι τωρα εχω δοκιμάσει  τα GAMO Match 15αρια, H&N Sport Spitzkugel  16αρια, SPOTON PARS 18αρια , καλύτερη συγκέντρωση τα τελευταία. Δοκίμασα και μεγαλύτερη φουστα 5,52- 5,53 παρότι η κανη τα δέχεται βλεπω αρκετό ζορι στο κατέβασμα του κλείστρου.

[paran]

Καλησπέρα κύριοι,

Σιγά σιγά λοιπόν η μίνι οδύσσεια  του μικρού Artemis, που είναι το "θύμα" του φετινού μου χειμωνιάτικου αεροβολικού project, τελειώνει...

Σήμερα όμως έκανα μια ανακάλυψη που άλλαξε προς το πολύ καλύτερο το τουφεκάκι μου βλητικά.  Το μαμά barrel band του δικού μου PR900W  ήταν κατασκευασμένο με λάθος διαστάσεις και "σήκωνε" την κάνη μόλις το έσφιγγες...
Με συνοπτικές διαδικασίες, αφού το τροποποίησα καταλλήλως, έτσι που η κάνη μου να είναι πλέον εντελώς ελεύθερη, με το barrel band να είναι τοποθετημένο  αρκετά μπροστά και με μοναδικό ρόλο να προφυλάσσει πλέον την -λεπτή- κάνη, από πιθανή ταλαιπωρία  στην χρήση, έδεσα το καρβουνάκι μου στο πανάλαφρο κοντάκι του και έριξα δύο γεμιστήρες από 140 bar...

Παίδες το πραγματάκι με τα FTT που ρίχνω, κάνει "σχεδόν μία τρύπα" πλέον... Είμαι βέβαιος πλέον, ότι ρεγουλαρισμένο στα 100 bar, θα είναι ένα απίθανο οπλάκι για διασκέδαση, για plinking, αλλά  και για χαρτί, αν κάποιος "το έχει"... τα δύο εκατοστά διαμέτρου των χρωματιστών κιμωλιών στα 38.5  μέτρα (τι το πήρα το range finder  ;D ;D ;D) εξαφανίζονται σε ένα συννεφάκι σκόνης, σε όλες τις βολές...

Προσωρινό βάρος πλήρους όπλου, άβαφτο ακόμα, με ματογυάλι, χωρίς ρεγουλατόρο, χωρίς την μπροστά τάπα-μανόμετρο και χωρίς ευθυγραμμιστή βολής, 1750 γραμμάρια...

Χιλιαεφτακοσιαπενήντα γραμμάρια, ολογράφως...  Ο νέος στόχος που θέτω, είναι κάτω από 1.9 κιλά με όλα τα προηγούμενα  "χωρίς"  να περιλαμβάνονται...

Φωτογραφική ενημέρωση αύριο...


ΥΓ. Το "στραβό" κοντάκι του diana του Χριστόφ με έπεισε, οπότε και αποφάσισα μια μικρή τροποποίηση στον πισινό του ανθυποτουφεκιού μου...  Αύριο μάλλον...

[gatos]

 :D :D :D   ...Άντε με το καλό...  ;)

[Γιάννης Κιο.]

+1

[Nikos_Atalanti]

 :) :) :) :)

[paran]

πολλές καλημέρες απ' τη βροχούλα μας...

Συνεχίζω την περιγραφή του φετινού μου project, με λίγες λεπτομέρειες για τον πολύ σημαντικό υποφυλακτήρα της σκανδάλης μου...  ;D ;D ;D
Το ανθρακονημάτινο "λαμάκι" που προέκυψε μετά την πλήρη σκλήρυνση των ρητινών έχει τις διαστάσεις που βλέπετε στις επόμενες φωτογραφίες...







και το βάρος του μετρήθηκε σχεδόν 21 γραμμάρια



Το λαμάκι αυτό έχει λοιπόν το 1/5 σχεδόν του βάρους από ένα αντίστοιχο σιδερένιο και αντοχή άμεσα συγκρίσιμη με ένα ίδιων διαστάσεων θερμικά κατεργασμένο ατσάλινο. Από την άλλη πλευρά, σαν πιο "μαλακό" υλικό, έχει χαμηλότερη σκληρότητα και βέβαια μικρότερη ανθεκτικότητα σε τριβή από ένα σιδερένιο, ενώ η μέγιστη θερμοκρασία συνεχούς λειτουργίας του είναι οι 80 βαθμοί Κελσίου... Ότι πρέπει δηλαδή για υποφυλακτήρας σκανδάλης στο καρβουνάκι μου...   ;D ;D ;D

Αφού κόπηκε καταλλήλως με δισκάκι στο dremel (σας ξαναθυμίζω ότι μάσκα, σκούπα και γυαλιά είναι παραπάνω από απαραίτητα...) διαμορφώθηκε στις σωστές διαστάσεις και έμεινε το μισό βάρος από πριν...



Η σωστή διαμόρφωση των επιφανειών προς συγκόλληση, μεγαλώνει την επιφάνεια επαφής και βελτιώνει σημαντικά την πρόσφυση του συγκολλητικού μέσου...







Για την ασφαλή συγκόλληση του υποφυλακτήρα στην θέση του, έφτιαξα ένα μίγμα ρητίνης και silica  (https://www.fibermaxcomposites.com/shop/silica-br-10-lt-p-470.html?cPath=57) που είναι ενα filler για να φτιάχνεις σκληρούς και ανθεκτικούς "στόκους", που με λίγη μαύρη χρωστική έγινε κατάμαυρο...





Με την (μοναδική πλέον) βίδα που πιάνει το κοντάκι πάνω στο block του όπλου και λίγη χαρτοταινία, στερέωσα και τον υποφυλακτήρα στην θέση του... Τα περισσεύματα του συγκολλητικού "στόκου" καθαρίζουν εύκολα τώρα, γιατί αν τα αφήσετε ως έχουν, τη γ@μήσατε στο τρίψιμο...





Με την ευκαιρία έφτιαξα και κάτι λίγα μπαλωματάκια με μικρά κομματάκια ύφασμα εμποτισμένα με λίγη ρητίνη, χρησιμοποιώντας τις γνωστές χαρτοταινίες...







Μην ξεχνάτε ότι τώρα το χειμώνα η πλήρης σκλήρυνση των εποξικών συστημάτων αργεί και για να ολοκληρωθεί θέλει ζέστη, οπότε κάθε βράδυ το καμάρι μου έκανε νάνι νάνι μέσα στο απίτι, κοντά στην σόμπα μας...





Στη ζεστή μας ξυλόσομπα αράζουνε άλλωστε τα βράδια, όλα τα ζωντανά του σπιτιού μας...   ;D ;D ;D





Όταν πήξανε οι ρητίνες (χωρίς λιακάδα, δηλαδή χωρίς να μείνουν κάποιες ώρες στους 40 βαθμούς, θέλουνε σχεδόν δυο εικοσιτετράωρα τώρα το χειμώνα...) έτριψα τις γωνίες και ελάφρωσα ελάχιστα τον υποφυλακτήρα μου, διακοσμώντας τον ταυτόχρονα με λίγες τρύπες...



Η γυαλισμένη φρεζάτη ανοξείδωτη σταυροκατσαβιδόβιδα Μ5 που βλέπετε, είναι και η μοναδική βίδα που συνδέει το πανάλαφρο κοντάκι μου στο όπλο...





Με την επόμενη ευκαιρία θα στρώσω και ένα υφασματάκι στην τρύπα του μπαρόμετρου, να κρύψω τον καφετί αφρό PVC..

Εκεί λοιπόν που έπαιζα με το barrel band και σκεφτόμουν που ακριβώς να το βάλω για να είναι όμορφο, παρατήρησα κάτι που άλλαξε βλητικά το τουφεκάκι μου προς το καλύτερο...
Μέτρησα την απόσταση ανάμεσα κάνη και αεροθάλαμο πίσω, εκεί που η κάνη μπαίνει στο αλουμινένιο block και την βρήκα 4.40 mm



Όμως η ίδια απόσταση μετρημένη μπροστά με το barrel band σφιγμένο, είναι 4.61 mm...



Είχα διαβάσει στα άρθρα του Hector Medina, που σας ανέφερα σε προηγούμενο post, ότι η Diana (δηλαδή η SPA που φτιάχνει το τουφεκάκι...) έχει σχεδιάσει την λεπτή κάνη να είναι floating. Με συνοπτικές διαδικασίες λοιπόν, "διόρθωσα" το αλουμινένιο barrel band μου, έτσι που η κάνη να μην το ακουμπάει πλέον όταν είναι σφιγμένο, σε οποιαδήποτε προφανώς θέση του αεροθαλάμου...

Αρχικά έκοψα με το σιδεροπρίονο τα περιττά...



και στη συνέχεια με φρεζάκι καρβιδίου στο dremel, αφαίρεσα και τα υπόλοιπα περιττά, διευρύνοντας κατάλληλα την τρύπα που περνάει η κάνη... Πολύ βολική για τα γρέζια είναι η ηλεκτρική σκούπα και το φρεζάκι δεν στομώνει από το -μαλακό- αλουμίνιο, αν του ρίχνεις κάθε τόσο μια σταγονίτσα κοπτικό υγρό...



Αν κάμεις το κέντημα και σου ξεφύγει το κομματάκι απ το χέρι, απλά το ρουφάει η σκούπα και το ψαρεύεις απ τις σκόνες...  ;D ;D ;D





Με λίγη προσοχή διαμορφώθηκε κι αυτό...



Διακρίνεται η "διευρυμένη" πλέον θέση της κάνης...



Το έτριψα να γυαλίσει παντού μέχρι 400άρι, αφαιρώντας και το τελευταίο ίχνος μαμίσιας μαυρίλας (hard anodizing πάντως δεν το λες αυτό το πράμα...) εκτός από την φωλιά του αεροθαλάμου και "έσπασα" προσεκτικά τις ακμές του...





Σειρά είχε το aluminum black...



Τέσσαρες μπατονέτες και τρία λεπτά μετά το "καινούργιο" μου barrel band ήταν έτοιμο...





Το ξέπλυνα με νεράκι, το στέγνωσα καλά και το πέρασα καλού κακού λίγο λαδάκι... Το τοποθέτησα λίγο μπροστά από το κοντάκι, που μου άρεσε οπτικά...









Στην επόμενη φωτό διακρίνεται καλά το "φωτεινό" μπόσικο" του barrel band μου με την full floating πλέον κάνη μου...



Έδεσα βιαστικά το τουφεκάκι μου για να προλάβω το φως και έριξα δυο γεμιστήρες από 140 bar που είχε μέσα...
Λοιπόν έγινε σούπερ... Εξάτμισα σε χρωματιστή θεαματική σκόνη όλα ανεξαιρέτως τα κομμάτια από έγχρωμες κιμωλίες (διαμέτρου ~2 εκατοστών) που έστησα στο πηγάδι της γειτόνισας, 38.5 μετρημένα μέτρα από την κάνη μου... Θεωρώ πλέον ότι με το ρεγουλατόρο ρυθμισμένο κοντά στα 100 bar, θα είναι τουφεκάκι ικανό και "για μία τρύπα", αν ο σκοπευτής το μπορεί...

Πολύ ικανοποιημένος το πήρα ξανά σπίτι (είπαμε στη σόμπα, αλλά απ' έξω, το καρβουνάκι μου...) και με την ευκαιρία το ζύγισα κιόλας...


Το καμάρι μου λοιπόν είναι με τα καλύματα της -πολύ καλής- δι ώχτρας του 1766 γραμμάρια 





και χωρίς τα καλύματα, 1748 γραμμάρια...  ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D



Χιλιαεφτακοσιασαρανταοχτώ πανάλαφρα γραμμάρια...    ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

Χωρίς άλλα πανηγύρια, έχω να του ρίξω ένα -ματ- βερνικάκι, με προσοχή μην το βαρύνω (!!!!!) και να του φτιάξω ένα στερεοφωνικό ανθρακονημάτινο προφανώς, πανάλαφρο ευθυγραμμιστή βολής... Αποφάσισα επίσης να του κάμω την "...πιπιά" και να φατσοκόψω λίγο το κοντάκι πίσω... όχι πολύ, έτσι ίσα ίσα να διαφέρει από τα "άλλα"...

Μόλις έρθει το Γερμανικό πακέτο (που έχει ψιλοαργήσει εδώ που τα λέμε...) θα το βαρύνω υποχρεωτικά τοποθετώντας τον ρεγουλατόρο του altaros (+ ~70 γραμμάρια) και μπροστά τάπα-μπαρόμετρο (που δεν ξέρω πόσο βαρύτερη θα είναι από την μαμά τάπα...) θα ρυθμίσω το SSG (ΑΣΕΠ λέμε...) στα δέκα-δώδεκα fpe και θα το σκίσω στο ρίξιμο, μιας και είναι κυριολεκτικά παιγνιδάκι...



η συνέχεια συντόμως...



ΥΓ. για να μην ξεχνιόμαστε... ψαρεύουμε... (μοντελάκι ο πάντα χαμογελαστός, ακόμα κι όταν είναι ξεπαγιασμένος εντελώς, Άγγελος...)

[Mousafiris]

Ωρε κατι μπαφες!!!  ;D ;D ;D

Πολυ ωραια δουλεια και οπως παντα ομορφη παρουσιαση  :)

Ευχαριστουμε

[Memas]

Πανο σχετικά με το barrel band και στο δικο μου αλλά και σε φίλου οι αποστάσεις μπρος και πίσω είναι διαφορετικές, Κατα τη γνώμη σου πρέπει κάννη και αεροθάλαμος να είναι ακριβώς παράλληλα;

[Mike pr]

Για να ειναι παραλληλες πρεπει στο μπλοκ του οπλου η τρυπα κανης να ειναι απολυτα παραλληλη με την μπουκαλα η οποια σφιγκει πανω στην μπουκαλα με βιδες, πραγμα δυσκολο για κινεζικο

[paran]

καλημέρα σας,


memas, "πρέπει" κάνη και αεροθάλαμος να είναι παράλληλα. Αυτό δείχνει σωστή μηχανουργική κατεργασία, αν και αφορά κυρίως την όψη του όπλου και όχι τις βλητικές του ικανότητες... Πρέπει οπωσδήποτε όμως, η κάνη και το block πίσω της, το τμήμα δηλαδή που "δένει" πάνω του η κάνη να είναι ευθυγραμμισμένα... Μην ξεχνάς ότι πάνω στο block (και όχι πάνω στην κάνη...) δένει συνήθως το ματογυάλι και θέλουμε οι άξονες από το ματογυάλι και από την κάνη να βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο, κάτι που όπως λέει και ο Μιχάλης δεν συνηθίζεται στα "Κινέζικα"...

Το barrel band του δικού μου artemis, κράταγε την κάνη στην θέση της λυγισμένη, έστω και ελάχιστα... Αφού το ίδιο μου λες ότι γίνεται και σε άλλα ίδια, τότε εκτιμώ ότι είναι λάθος σχεδιασμένο εξ αρχής το barrel band... Τόσο απλά...



Συνεχίζοντας με την περιπέτεια του μικρού μου artemis και για να μην βλέπω τον αφρό στην τρύπα του μανόμετρου, αφού πέρασα αποκολλητικό κερί μια αλουμινοσωλήνα 22 mm, τύλιξα πάνω της λίγο ανθρακούφασμα (τέσσαρες στροφές) εμποτισμένο με ρητίνη και το στρίμωξα στην τρύπα του μαμά μανόμετρου...








Το παράτησα στη ζέστη του σπιτιού, όλο το βράδυ χτες, μέχρι να σκληρύνουν οι ρητίνες...

Το ξεκαλούπωσα σήμερα το πρωί και το αποτέλεσμα ήταν ένα ωραιότατο ανθρακονημάτινο "σωληνάκι" ενσωματωμένο στο κοντάκι...






Με λίγο γυαλοχάρτισμα δημιούργησα μια χαμηλή "καμινάδα"...






Κι αυτό γιατί μετά τη λαική κατακραυγή (!!!!!) που δέχτηκα χτες με μηνύματα και τηλέφωνα (!!!!!!!!!!!!!!) για τον υποφυλακτήρα της σκανδάλης μου και επειδή τόσο το χέρι, αλλά κυρίως το μάτι μου, κόλλαγε εξ αρχής στο "σκαλοπατάκι" του υποφυλακτήρα με το μπροστά μέρος του κοντακιού, αποφάσισα να αλλάξω λίγο το σχήμα του κοντακιού του μικροτούφεκού μου κι ας προσθέσω έτσι κάμποσα γραμμάρια εξ αιτίας αυτής της μετατροπής...

Με λίγα λόγια, ο υποφυλακτήρας μου έπρεπε να είναι χωνευτός, οπτική συνέχεια του κοντακιού, χωρίς σκαλοπατάκια και αηδίες...

Χρησιμοποιώντας λοιπόν σαν καλούπι δυο λωρίδες plexiglass, που τις πέρασα αποκολλητικό κερί και τις στερέωσα με δυο σφιχτηράκια στη σωστή θέση, δημιούργησα το σωστό ύψος για να γεμίσω την πάπια από το κοντάκι μου...








Ως υλικό γεμίσματος, χρησιμοποίησα το ελαφρύτερο εφικτό. Ένα μίγμα από ρητίνη, glass bubbles και μαύρη χρωστική. Έφτιαξα λοιπόν ένα σκούρο γκρίζο, πολύ πηχτό "στόκο", με ειδικό βάρος κοντά στο 0.25 και με μια μικρή σπάτουλα γέμισα προσεκτικά το καλούπι μου...



Να σας θυμίσω εδώ ότι τα glass bubbles (https://www.fibermaxcomposites.com/shop/glass-bubbles-br-10-lt-p-463.html?cPath=57) είναι "μικροφούσκες" γυαλιού, που είναι απόλυτα συμβατές με τις εποξικές ρητίνες και δίνουν ένα πολύ ελαφρύ και εύκολα κατεργάσιμο αποτέλεσμα... Είναι τόσο ελαφρύ υλικό αυτή η άσπρη σκόνη, που αρκεί το παραμικρό φύσημα αέρα για να δημιουργήσει συννεφάκι... Χρησιμοποιήστε τα glass bubbles πάντα με μάσκα προστασίας σε εξωτερικό καλύτερα χώρο, χωρίς το παραμικρό ρεύμα αέρα... Προσοχή, είναι πανεύκολο να γίνει η στραβή (να φταρνιστείς ας πούμε, με το δοχείο ανοιχτό...) και να ανασάνεις τη σκόνη, που ναι μεν είναι άσπρη, αλλά δεν σε φτιάχνει... Σε χαλάει...















Θα το ξεκαλουπώσω τα μπετά μου το απόγευμα, που θα γυρίσω σπίτι και θα το τρίψω με γυαλόχαρτο δίνοντάς του το επιθυμητό σχήμα αύριο μάλλον, λόγω χαμηλών θερμοκρασιών...
Προφανώς θα χρειαστεί στην συνέχεια να επενδύσω το κοντάκι μου ένα ακόμη ανθρακούφασμα, αλλά θα τρίψω καλά με 80άρι την επιφάνεια του, αφαιρώντας τις μικρές ανωμαλίες, οπότε και ελπίζω ότι δεν θα το βαρύνω πάρα πολύ...

για να δούμε...

[gatos]

Σωστή κίνηση...  ::)   ;D ;D ;D

[Thanos.L]

χαρετω!.
μιας και εγω οπως και τοσοι αλλοι φανταζομαι,δεν μοιραζομαστε τον λογαριασμο σου ,ουτε ντουμπλεξ εχουμε το τηλεφωνο σου και δεν ξερουμε τι μηνυματα δεχθηκες,να καμω ο φτωχος και μονος ασχετος (καουμποι δεν κολλαει στην περισταση)  μια ερωτηση ??
γιατι καλουπι και γεμισμα  οοοοολης της περιοχης με το μιγμα αυτο που και την εικονα φανταζομαι θα αλλαξει αλλα και το βαρος που τοσο το εχεις καημο να ειναι χαμηλο και ειναι και ο αξονας που κινηθηκε ολο το project?
δεν υπηρχε ελαχιστος χωρος στο αφρωδες υλικο να σκαφτει ακριβως στο σχημα του υποφυλακτηρα (που θα μπορουσε να γινει και ελαχιστα πιο λεπτος στην αναγκη) και να χωνευτει μεσα ο υποφυλακτηρας και τελος?
αν εβρισκε η λεπιδα της σκανδαλης σε αυτη την περιπτωση,για μενα πιο γρηγορο,πιο ανεξοδο και μαλλον πιο ομορφο θα ηταν να φτιαξεις νεο υποφυλακτηρα με ενα ελαχιστο ''s'' στο σχημα του,ωστε και στο κοντακι να μπαινει χωνευτος και η σκανδαλη/δακτυλο να καθονται καλα μεσα του. απλα γνωμη μου φυσικα  :-\ . το επιπεδο σου σε γνωσεις και ικανοτητες,εγω μονο να το ονειρευτω μπορω,αλλα την εκφερω μπας και...

με το καλο τα τελικα φινιρισματα και καποια ποστ με επιδοσεις και γενικες εντυπωσεις νομιζω επιβαλλονται...  ;) :) :)

[gatos]

Τα ίδια ακριβώς του είπα κι εγώ... και του έστειλα κι ένα σχεδιάκι χθες...  ;)








...αλλά μάλλον ήταν πιο δύσκολο, απ' αυτό που έκανε τελικά...  :)

[paran]

θενκς παίδες,

Ωραίος είναι ο "S" γατο-υποφυλακτήρας, αλλά  τό θέλω ίδιο με το άλλο μου...

Δηλαδή έτσι: