ΜΑΥΡΗ ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΑ (AT-44 long bullpup)

[paran]

καλημέρα από τα Δυτικά, που ο τρελογαρμπής μία που τα πνίγει στη βροχή, μία που κάνει ντάλα λιακάδα...



Απόκτησα πριν κάνα μήνα από τον Λάζαρο (dogo-argentino) ένα AT-44 s long με απλό μαύρο πλαστικό κοντάκι. Το πήρα έχοντας εξ' αρχής στο μυαλό μου να το κάνω ένα λειτουργικό και όμορφο bullpup...

Είχα αποφασίσει αρχικά να φτιάξω ένα εντελώς ανθρακονημάτινο tactical style κοντάκι, με ανατομική δεξιά λαβή, άρχισα μάλιστα να φτιάχνω και τα απαραίτητα καλούπια, αλλά πριν καμιά βδομάδα έριχνα με το dominator μου, που του έχω φτιάξει ένα tailor made, πολύ βολικό και όμορφο laminated κοντάκι και η απόφαση για το κατάμαυρο AT-44 άλλαξε σε στρίψη ματιού... Θα έφτιαχνα ένα κοντάκι bullpup, laminated μεν, αλλά πανάλαφρο δε...

Αποφάσισα να σας το παρουσιάσω χρονολογημένο, οπότε βάλτε μουσική (το ραδιόφωνό στο εργαστηριάκι μου παίζει μονίμως Δεύτερο...) και πάμε...


14-1-2019

Νωρίς το μεσημέρι, αφού μελέτησα για λίγο το όπλο, από το τοπικό ξυλεμπορικό ψώνισα πέντε κομμάτια άσπρο φτηνό κοντραπλακέ (λεύκα) διαστάσεων 19 επί 90 cm, που είναι πολύ πιο μαλακό, άρα πιο εύκολο στην κατεργασία και κυρίως πανάλαφρο, με κόστος 16 ευρώ...

Έχοντας την εμπειρία (λέμε τώρα...) από το bullpup laminated κοντάκι που είχα φτιάξει πριν χρόνια για το recoilless BAM 30-1, είχα εξ αρχής σαφέστατη ιδέα του τι θέλω να φτιάξω... Βέβαια ζωγραφίζοντας στην μεσαία φέτα αυτό που είχα στο μυαλό μου, λίγο έλειψε να τελειώσω δυο-τρεις στυλούς, τόσες γραμμές που έκαμα...  ;D ;D ;D Η κατασκευή σε κολλητές φέτες, απλοποιεί τα πράγματα και διευκολύνει γενικά, μιας και έχεις συνεχώς μια ιδέα πόσο έχεις, ή πρέπει να σκάψεις. Οι επάλληλες φέτες απλοποιούν επίσης την κατασκευή των βαθιών εσοχών, που γίνονται πλέον ένα ακόμη περίγραμμα κομένο με τη σέγα...





Αξίζει να παρατηρήσετε τον κούφιο χώρο μπροστά από την σκανδαλότρυπα, που έγινε για να ελαφρώσει όσο γίνεται το κοντάκι. Με συνοπτικές διαδικασίες έκοψα τα περιγράμματα των πέντε φετών με τη σέγα, προσέχοντας κυρίως τις "τρύπες", μιας και στα laminated κοντάκια, τα όποια λάθη δεν διορθώνονται μετά... Σημειώνω εδώ ότι με βόλεψε πολύ μια στενή λάμα κοπής μετάλλου...

Λίγο τρίψιμο με χοντρό γυαλόχαρτο, κρυσταλιζέ atlacoll και οι πέντε φέτες κοντραπλακέ κολλήθηκαν πάραυτα σε κάτι που έμοιαζε κάπως με κοντάκι. Λίγα ακέφαλα βελονάκια δίνουν μεγάλη βοήθεια στο να μείνουν οι φέτες του κοντραπλακέ στη θέση τους με το σφίξιμο...







Αυτή η atlacoll τραβάει σε δυο ωρίτσες, οπότε και άρχισα τη διαμόρφωση.
Απαράβατος κανόνας της κοντακοποιίας είναι πρώτα να ταιριάζεις το όπλο στο κοντάκι. Είμαι μάλλον ανάποδος άνθρωπος, γιατί πρώτα διαμόρφωσα τις βασικές εξωτερικές επιφάνειες του κοντακιού μου και μετά ταίριαξα το όπλο πάνω του...
Με βολεύει πάρα πολύ τη γενική διαμόρφωση να την κάνω με σβουράκι (ρυθμιζόμενες στροφές πάντα) και δίσκο τριβής με φυλαράκια, από αυτούς τους μπλε, ενώ στις πλατιές εξωτερικές καμπύλες βολεύει πολύ ένας τάκος με γυαλόχαρτο...  Μην φοβηθείτε να χρησιμοποιήσετε πολύ χοντά γυαλόχαρτα στην αρχή (36-40).
Ετσι κι αλλιώς ο κανόνας είναι χοντρά στην αρχή και όσο προχωράμε σε λεπτομέρειες κατεβαίνουμε κοκκομετρία...



Στις εσοχές δούλεψε υπερωρίες το dremel με γυαλόχαρτο κυλινδράκι...





Ο αεροθάλαμος του AT-44 έχει διάμετρο λίγο πάνω από 31 mm, οπότε στην διαμόρφωση χρησιμοποίησα μια ράβδο 30 mm, τυλιγμένη με γυαλόχαρτο...







Τρίψε-τρίψε στο τέλος του πρώτου απογεύματος είχα στα χέρια μου αυτό:




15-1-2019

Με πολλή υπομονή σήμερα το απόγευμα, τρίβοντας και ντρεμελιάζοντας, τοποθέτησα σιγά-σιγά, το όπλο στο κοντάκι. Εδώ η ατελείωτη υπομονή είναι μονόδρομος, μιας και οι βιασύνες αφ' ενός φαίνονται και αφ' ετέρου έως και δεν διορθώνονται...




















16-1-2019

Σήμερα πρόλαβα μόνο ένα μισάωρο τρίψινγκ...








17-1-2019

Σήμερα το βραδάκι βρήκα λίγη ακόμα ώρα και ασχολήθηκα με το μαυρόφτυαρό μου.
Η αρχική μου ιδέα για τη στήριξη του ματόγυαλου ήταν μια ανθρακονημάτινη κατασκευή, οπότε και έφτιαξα βιαστικά ένα ξύλινο καλούπι, με το γενικό σχήμα της βάσης να επιτρέπει στην κάνη να είναι floating...



Το καλούπι μου περάστηκε με δυο χέρια αποκολλητικό κερί και έμεινε στην άκρη για την επομένη...

 




18-1-2019

Σήμερα είχε κατ' αρχήν χύτευση της ανθρακονημάτινης βάσης του ματογυαλιού για το τουφέκι μου... Ίνες ανθρακόνημα ψιλοκομμένες, εποξική ρητίνη, ανακάτεμα, πατήκωμα στο καλούπι, μια λάμπα πυρακτώσεως και άστο στην άκρη...







Σειρά είχε ο μηχανισμός της σκανδάλης. Σε τούτο το bullpup αποφάσισα να φτιάξω την καλύτερη συρόμενη σκανδάλη με τα διαθέσιμα υλικά μου...
Αρχικά από κοινό σίδερο πάχους 6 mm έφτιαξα έναν συρόμενο οδηγό, που θα κινείται πάνω στη βίδα στήριξης του όπλου...







Στον συρόμενο οδηγό έγιναν σπειρώματα Μ4, για τη σύνδεσή του με τη ντίζα της σκανδάλης...





Ένα πασάκι στον τόρνο χρειάστηκε και η μαμά βίδα, για να καθαρίσει η κίνηση του οδηγού απ' το block του όπλου...



Αν σου ξεφύγει η θερμοκρασία στις "χυτές" εποξικές κατασκευές, το αντικείμενο υπερθερμαίνεται και "βράζει", με αποτέλεσμα ένα "αφρώδες" πολύ σκληρό, ινοπλισμένο "παξιμάδι"... Η ανθρακονημάτινη βάση μου, έπαθε ακριβώς αυτό και ήτανε για τα σκουπίδια, αλλά αποφάσισα να την παλαίψω λίγο ακόμα, οπότε και δεν την πέταξα αμέσως, ως όφειλα...



με λίγο ακόμα τρίψινγκ πήρε σχήμα...



και με λίγο dremeling διαμορφώθηκε ακόμα καλύτερα...



Με συνοπτικές διαδικασίες της έστρωσα δυο πανάκια plain 200 gr ανθρακόνημα σε κάθε πλευρά και την άφησα στην άκρη για αύριο...




19-1-2019

Σήμερα ανάμεσα σε μπουγάδες και καυσόξυλα, βρήκα λίγο παραπάνω χρόνο και ασχολήθηκα πιο σοβαρά (λέμε τώρα...) με τη μαύρη γκλίτσα μου...
Αρχικά με τον συρόμενο μηχανισμό σκανδάλης. Σπειρωματάκια, ανοξείδωτα αξονάκια, δέκα μέτρα και μία κόβε μου 'λεγε ο πατέρας μου και το εφαρμόζω με κατάνυξη...









Η μαμά λεπίδα της σκανδάλης είναι τσιγκοπάφυλας, που λέει κι ο φίλος μου ο Καραχάλιος. Βιτάμ soft, οπότε και η φωλιά για τη ντίζα έγινε στρίψη ματιού, με το οδοντιατρικό φρεζάκι μου...







Ανάμεσα στον συρόμενο οδηγό και στο block τοποθέτησα μνια μπρούτζινη ροδέλα κατάλληλου πάχους, για να έχω τις επιθυμητές ανοχές στην κίνηση του οδηγού...

















Κάπου εκεί, έκανα ένα βιαστικό blueing στον οδηγό και στη μαμά βίδα και έπιασα τη βάση της διόχτρας, που θα λειτουργούσε και σαν οδηγός της συρόμενης σκανδάλης...





Να θυμάστε ότι οι άκρες απ' τα ανθρακουφάσματα γίνονται καρφιά και νυστεράκια, που σου κόβουν για πλάκα το δέρμα...



Μια τρύπα στην σωστή θέση και έτοιμη η μπροστινή γλίστρα του συρόμενου μηχανισμού μου...







Δυο τρύπες ακόμα και πάμε παρακάτω...





Πρέπει να σας πω ότι πάντα που άρεσαν οι σκανδάλες ματς-μουτς, πως τις λέτε εσείς οι αθληταί  ;D ;D ;D. Αποφάσισα λοιπόν στο μαύρο τουφέκι μου η σκανδάλη να είναι μια "τέτοια", ρυθμιζόμενη μπρος-πίσω (πάνω στο αξονάκι), αλλά και πάνω-κάτω...
Οι καλές δουλειές θέλουμε και καλή παρέα. Και γω είχα την καλύτερη... Τη σετερίνα μας και δύο από τα γατιά μας. Τα αστέρια μας...





Τρίψε-κόψε, κάπου εκεί ζήτησε καρβουνάκια το παλιό μου dremel... Αλλαγή τσακ-μπαμ και συνεχίζουμε...



Από ένα κομματάκι ανοξείδωτη λάμα 8 mm πάχους έκοψα προσεκτικά ένα "Γάμα" και του έκανα μια διαμπερή τρύπα 4.1 mm και ένα σπειρωματάκι Μ4...







Ένα αλενάκι Μ4 παίζει το ρόλο της λεπίδας και βουαλά...




Από ένα ρεταλάκι SLEIPNER της UDEHOLM, που είχε ξεμείνει από τα υλικά μαχαιροποιίας, έφτιαξα και το λεπίδι που ακουμπάει στο δάχτυλο. Έκανα και σε αυτό ένα βιαστικό blueing με Birchwood superblue, που είχα στο ράφι...















Ξέχασα να σας πω ότι εκεί που έκανα το σπείρωμα στο ατσαλάκι, τσάαααααακ και σπάει μέσα το κολαούζο. Είναι σαν να κάμεις την παπαριά και να σου μείνει έγκυος ένα πράμα, μόνο που διορθώνεται λίγο πιο εύκολα, χωρίς κουλούρες, γιατρούς και λοιπές αηδίες. Πλάκα-πλάκα, έφαγα κάνα δεκάλεπτο για να βγάλω το σκατοπαπαράκι...  ;D ;D ;D




20-1-2019

Και εκεί που το κοίταγα χτες το πρωί έπαθα ταπιροκρανίαση... Μια μαλακία και μισή ήτανε η ανθρακονημάτινη βάση της διόχτρας, που έστεκε σα γκουμούτσα εκεί πάνω, οπότε την έβγαλα και την πέταξα στα σκουπίδια...
Από μια σιδερόλαμα 6x40 mm έφτιαξα προσεκτικά σε μία ωρίτσα, μια ωραία λεπτοκαμωμένη καινούργια βάση, που αφού τη δοκίμασα ενδελεχώς, της έκανα blueing και πήρε τη θέση της στο τουφέκι μου, σε κατάλληλη εσοχή του κοντακιού...









Στις επόμενες δύο φωτό βλέπετε και τον μπρούτζινο οδηγό της ντίζας της σκανδάλης, που κάθεται σε κατάλληλη εσοχή στο κοντάκι...









Ύστερα δεν με ικανοποίησε η αίσθηση της σκανδάλης, που δεν ήταν τέλεια, οπότε και με συνοπτικές διαδικασίες ξανάφτιαξα το πίσω κομμάτι, από την γλίστρα έως την σκανδάλη, με αρθρώσεις πλέον και όχι με λύγισμένο αξονάκι... Δείτε το κι αυτό...













Στη σύνδεση με την μαμά σκανδάλη έβαλα ένα βιδάκι Μ2 με παξιμαδάκι, για να μπορώ να λύνω εύκολα το όπλο...



Κύριοι, μέχρι χτες, έφτασα ως εδώ...

Για ρίξτε μια ματιά στη μαύρη φουστανέλα μου  ;D ;D ;D  που είναι 82 cm μήκος χωρίς μουγκανωτήρι και 98 cm με το εξάρτημα και συνεχίζουμε αν προλάβω σήμερα, με σιδεροδουλειά για την δεύτερη βάση του οπτικού...








































ΥΓ. Όσοι αγαπάτε τα εναλλακτικά comics, αξίζει να ψάξετε τη "μαύρη φουστανέλα" του Χρήστου Σταμπουλή... Είναι όλα σε ένα, μάλλον όλα σε τρία, μιας και είναι μια τριλογία...    κι αν τη δείτε πουθενά, φιλιά στη μαυροβουλίτσα...    Χόι, χόι, χόι....
   ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

ΥΓ2. το στόρι προφανώς συνεχίζεται...

[gatos]

Απίστευτη δουλειά Παναγή... Χίλια μπράβο... Γεια στα χέρια σου...  8) 8) 8)

Καλή συνέχεια και ολοκλήρωση... ;)

[Thanos.L]

καταπληκτικη δουλεια,εξαιρετικη παρουσιαση!!!  :o
αναμενουμε την συνεχεια στο ιδιο βεβαια  υφος και μεγεθος μιας και μας καλομαθες τωρα και θα μας κακοφανει αν το αλλαξεις   :)
εχουμε βαση διοπτρας, φινιρισμα κοντακιου και shroud το λιγοτερο λοιπον...  ;)
ευχαριστουμε ,παντα τετοια και καλη συνεχεια

[Mike pr]

Φτιαχνοντας για μενα φιλος ξυλουργος, που ηδη ειχε κανει ενα κοντακι ΑΤ44 μακρυ, εφτιαξε το σε πολλους γνωστο το Ρ15 μου σε laminate
Αυτο που φιλος μετεπειτα μου ειπε και εδειξε σε δικο του δημιουργημα ειναι το κοντακι να γινει σε στυλ EDGUN, δηλαδη ofset πισω ωστε να τελειωνει το οπλο σχεδον στο μεταλο με ταυτοχρονη μετατοπιση της σκανδαλης πιο μπροστα, με αποτελεσμα 73 cm συνολικο μηκος με το μακρυ shroud
Φυσικα και το hand made του φιλου ειναι πανεμορφο, μια και το δικο μας ηταν "μηχανης", αλλα μου θυμιζει λιγο semi carbine
Aξιος που ολα εγιναν στο χερι !

[kostasgold]

Πολυ ωραια δουλεια μπραβο.

[Mousafiris]

Tα σεβη μου .Μπραβο για το μερακι  :)

[tayrus]

Μπράβο φίλε μου.πανεμορφο.να το χαρεις

[Γιάννης Κιο.]

Χρυσοχερης. Τα συγχαρητήρια μου στον τεχνίτη για το μεράκι και την υπομονή του

[ikuzusfanis]

Εξαιρετικό προτζεκτ , λεπτομερέστατη παρουσίαση και άφθονο φωτογραφικό υλικό.
Όσο για την ιδέα και την υλοποίηση της απλά τέλεια
Πείρε  ζωή το φόρουμ  :o

[paran]

καλημέρες απ τη συννεφιά μας,

Διάλεξα το AT-44 που ψώνισα μεταχείρω, πραγματικά με προσοχή. Ήταν αποδεδειγμένα καλό κομμάτι (ρώτησα τους σωστούς ανθρώπους πριν το πάρω ;D ;D ;D...) ήταν single shot, ότι πρέπει δηλαδή για την ζητούμενη ακρίβεια (που διατηρείται άψογη με το σούπερ δεκάσφαιρο γεμιστηράκι που έφτιαξα...) ήταν long, δηλαδή ότι πρέπει για μεγαλύτερη αυτονομία και κυρίως ήταν AT-44, δηλαδή το όπλο στο οποίο έχουν γίνει ίσως οι περισσότερες μετατροπές-βελτιώσεις σε πισιπί στον καφενέ μας, οπότε υπήρχε άφθονη και λεπτομερής πληροφορία για την μελλοντική βελτίωσή του, που θα ακολουθήσει άμεσα την κατασκευή του bullpup κοντακιού...

Το πήρα ξέροντας πολύ καλά ότι το bullpup με βάση αυτό το τουφέκι θα έβγαινε "μακρύ" σε σχέση με τα πιο κοντά δείγματα του είδους, αλλά ποσώς με νοιάζει αυτό... Γιατί νοιάζομαι μόνο για την λειτουργικότητα, την εργονομία και εν τέλει την ομορφιά και την αρμονία, όπως εγώ τις καταλαβαίνω, όπως εγώ τις φαντάζομαι...

Ετούτο λοιπόν το μαυροτούφεκο, όσο καριοφίλι είναι με το μαμά απλό πλαστικό κοντάκι, τόσο καλοζυγισμένο, λειτουργικό, όμορφο και συνολικά αρμονικό πράγμα γίνεται με την μετατροπή του σε ένα (μακρύ) bullpup...

Πάμε παρακάτω...


21-1-2019

Πρόλαβα να ασχοληθώ μαζί του καμιά ωρίτσα το βραδάκι, οπότε και έφτιαξα ταχύτατα την δεύτερη βάση του οπτικού... Κοινή σιδερόλαμα 6x40 mm, κόψε ράψε τρίψε, ένα σπειρωματάκι, λίγα γρέζια καρφωμένα στα δάχτυλα, ένα blueing και έτοιμη και η δεύτερη βασούλα...



μεγάλη βοήθεια στα γυαλίσματα των επιφανειών είναι ο ταινιολειαντήρας, που φτιάχνουμε τα μαχαίρια μας. Τελειώνεις σε ένα λεπτάκι τη δουλειά καμιάς ώρας τρίψιμο στο χέρι...



Είπαμε σπειρωματάκι Μ4, blueing, ένα ανοξείδωτο αλενάκι και έτοιμη η βάση...



Οι σιδερένιες βασούλες μου δίπλα-διπλα...



Και τοποθετημένες στον αεροθάλαμο του τουφεκιού μου...







Αξίζει να παρατηρήσετε την τρύπα απ' όπου περνάει το ανοξείδωτο (AISI 316 παρακαλώ...) αξονάκι της σκανδάλης και το τορνιρισμένο κεφαλάκι της αλενόβιδας Μ4, που σφίγγει την βάση στο όπλο...




Έχω παραγγείλει εδώ και μέρες και μου 'ρχεται (δυστυχώς με πόρτα-πόρτα, που στην επαρχία μου έρχεται όταν τύχει και όχι όταν πρέπει...) μια μεταλλική ράγα από airsoft (https://www.airsoftclub.gr/accessories/gun-accessories/914-940-963-949-953-962-948-945-954-964-965-955-943-948-953-945/13-slots-picitinny-rail-for-m870-shotgun-series.html). Αν αποδειχτεί αξιοπρεπής κατασκευή κι όχι τίποτα "ψεύτικο", θα την τοποθετήσω στο σωστό ύψος, κόβοντας καταλλήλως τις βασούλες μου και φτιάχνοντας τα σωστά σπειρωματάκια, οπότε και θα φτιάξω και την εσοχή για την πίσω βάση στο κοντάκι ακριβώς στη σωστή της θέση...



Αν η ράγα airsoft είναι μούφα, θα φτιάξω μια εξ αρχής από μια σιδερένια λαμίτσα 6x20 mm, μήκους όσο με βολεύει, που θα την ελαφρώσω μάλιστα όσο παίρνει... nos problemos...  ;D ;D ;D

Έχω κατά νου να αφαιρέσω όλα τα περιττά κομμάτια (αυτά γύρω από την κάνη δηλαδή...) από τις βάσεις μου για να τις ελαφρώσω, τόσο οπτικά, όσο και κυριολεκτικά...



Άντε, γιατί η ημιδιάφανη μαύρη βαφή έχει έρθει και περιμένει...

[gatos]

Είμαι ανυπόμονος να δω το κοντάκι βαμμένο... Έχω την εντύπωση ότι θα το γουστάρω τρελά...  ;)

Α... και μια γνώμη... Αν θέλεις σκέψου, μήπως στην λεία μονοκόμματη επιφάνεια, που έχει διαμορφωθεί δεξιά και αριστερά στο κοντάκι, να έκανες από ένα βαθούλωμα ή ένα σκάλισμα...  :)

[gatos]

Αν κάνεις σκάλισμα, θα προτιμούσα κάτι τέτοιο...  ;D ;D ;D    και μετά μου το στέλνεις όπως είναι...     ::)   ;D ;D ;D

[michael1969]

Μπράβο ωραια πραγματα.

[Mike pr]

η ραγα που διαλεξες δεν βοηθαει στην ευθυγραμμιση
καλυτερα ειναι μια που πισω να εχει υποδοχη 11 mm για να μπει στο οπλο και το μπροστα να βιδωθει στις βασεις σου
παρε ιδεες απο τα Bull pup της Hatsan

[paran]

καλημέρα απ' την άγρια Δύση,
Μουλιάσαμε απ' την πολλή βροχή γμτ...

Προφανώς λοιπόν όταν ξεκίνησα το project AT-44 long bullpup έψαξα κατ αρχήν μπας και βολευτώ με υπάρχοντα πράγματα, οπότε και θα τέλειωνα λίγο πιο γρήγορα...
Ψάχνοντας τις λίστες ανταλλακτικών και έχοντας κατά νου τι χρειάζομαι, ζήτησα εδώ και δυο εβδομάδες από τον εδώ αντιπρόσωπο της HATSAN τα ανταλλακτικά που με βόλευαν από το flashpup, δηλαδή τα 3911, 3983, 3979, 3152, 3151 κτλ, ώστε η μετατροπή μου να είναι σχεδόν bolt on...



Προφανώς δεν υπήρχε τίποτα διαθέσιμο και αν τα έκανα παραγγελία μου είπαν πως θα τα είχα σε δυο-τρεις μήνες, που θα παραλάβουν και παραγγελία όπλων, οπότε άκυρο...
Άκυρο και για έναν ακόμα λόγο. Η dovetail στο AT-44 δεν φτάνει μέχρι μπροστά, αλλά μόνο η picatiny, οπότε και θα έπρεπε να στηρίξω την πίσω βάση πάνω της με καμιά γκουμουτσοκατασκευή, είτε θα έπρεπε να τη στηρίξω πάνω στο block με ένα ανθυποβιδάκι σε ρηχό κιόλας σπείρωμα, πράγμα που δεν ήθελα...



Οπότε πάμε με δυο ανεξάρτητες βάσεις, που θα στηρίξουν το ματογυάλι μου με αλεξίσφαιρο τρόπο, αν και ξέρω πως δεν θα είναι ότι πιο εύκολο στην ευθυγράμμιση του ματογυαλιού, αλλά δεν ανησυχώ γι αυτό, θα το καταφέρω...


22-1-2019

Αργά το απόγευμα εν μέσω καταιγίδας με χαλάζι και ποοοοοολλή βροχή, ταίριαξα και την δεύτερη βάση στο κοντάκι μου, κάνοντας την σωστή εσοχή... Του 'ριξα και ένα καλό τρίψιμο παντού, μέχρι 150άρι ξερό, αλλά θέλει κι άλλο πριν τη μαύρη διάφανη βαφή του...
Με συνεχείς λιγόλεπτες διακοπές ρεύματος, τα παράτησα όταν είχαμε διακοπή για καμιά ώρα και βάλε, οπότε και τράβηξα τρεις φωτό με το φως του φακού...

Με μια πρώτη εκτίμηση θα έλεγα ότι οι βασούλες μου θέλουνε τουλάχιστον 2-2.5 cm χαμήλωμα για να είναι το ματογυάλι στο σωστό ύψος, αλλά πρώτα θα φτιάξω ένα πολύ ντιζαινάτο "μάγουλο" που έχω κατά νου και μετά θα αποφασίσω πόσο θα κόψω...







Όταν τελειώσει η απεργία των Ταχυδρομείων θα έχουμε συνέχεια...      (η "αερομαλακή" ράγα μου είναι στο Ληξούρι από τις 18-1-2019, αλλά ούτε τηλέφωνο δεν με πήραν, πόσω μάλλον να μου φέρουν το πακετάκι μου στο γραφείο, πέντε τετράγωνα μακριά οι απαράδεκτοι !!!!!!!!)


ΥΓ. όχι μαυρόγατε, δεν θα χαλάσω τη μαύρη φουστανέλα μου σκαλίζοντάς πάνω της γατο-χαζομάρες...  Ένα "WFKS" βέβαια θα σκαλίσω, αλλά δεν έχω ακόμα αποφασίσει που ακριβώς και πόσο μεγάλο θα είναι...